Data i miejsce urodzenia |
1 kwietnia 1910 |
---|---|
Data śmierci |
28 października 1992 |
Minister rolnictwa | |
Okres |
od 30 marca 1956 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Odznaczenia | |
Antoni Kuligowski (ur. 1 kwietnia 1910 w Warszawie, zm. 28 października 1992) – polski ślusarz, technik-metalowiec i polityk. Minister rolnictwa w latach 1956–1957, poseł na Sejm PRL I, III, IV i V kadencji.
Syn Ludwika i Józefy, uzyskał wykształcenie średnie techniczne. Był młodzieżowym działaczem socjalistycznym sympatyzującym z Komunistyczną Partią Polski. W czasie II wojny światowej był żołnierzem Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR. Członek Polskiej Partii Robotniczej, a następnie Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, pracował w aparacie partyjnym. W PPR był sekretarzem (1945–1947) i I sekretarzem Komitetu Wojewódzkiego w Bydgoszczy oraz zastępcą członka Komitetu Centralnego (1947–1948). W PZPR był I sekretarzem KW w Bydgoszczy (1948–1949), Szczecinie (1949), Wrocławiu (1951–1952) i w Koszalinie (1960–1968). W Komitecie Centralnym tej partii był kierownikiem (1952–1953) i zastępcą kierownika (1959–1960) Wydziału Rolnego, a także zastępcą członka (1948–1954, 1964–1968) i członkiem KC (1954–1959). Od 1959 do 1964 członek Centralnej Komisji Kontroli Partyjnej, a w latach 1968–1971 jej przewodniczący.
Pełnił mandat poselski na Sejm PRL I, III, IV i V kadencji. W latach 1953–1956 podsekretarz stanu w Ministerstwie Państwowych Gospodarstw Rolnych, a następnie do stycznia 1957 minister rolnictwa. W okresie 1957–1959 sekretarz Głównego Komitetu Organizacyjnego Związku Kółek i Organizacji Rolniczych.
Żonaty z Eugenią Kuligowską. Pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach Warszawie (kwatera G-11-11)[1].
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.