| |
| Data i miejsce urodzenia |
13 lutego 1937 |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Typ głosu | |
| Gatunki |
opera |
| Zawód | |
| Odznaczenia | |
   
| |
Anna Malewicz-Madey (ur. 13 lutego 1937 w Pińsku)[1] – polska śpiewaczka operowa, mezzosopran.
Urodzona w Pińsku na Polesiu. Absolwentka warszawskich szkół muzycznych. Studia wokalne ukończyła z wyróżnieniem w klasie Zofii Bregy. Ponadto uczyła się u wybitnych pedagogów: Wandy Wermińskiej, Janiny Stano i G. Favaretto, u którego doskonaliła sztukę wokalną w Accademia Musicale Chigiana (wym. kidżiana) w Sienie, uzyskując Diploma d’Onore i nagrodę. Laureatka I Ogólnopolskiego Konkursu Wokalnego im. St. Moniuszki w Warszawie i XI Międzynarodowego Konkursu Wokalnego w ’s-Hertogenbosch (Holandia)[2][3].
Podczas swej wieloletniej pracy w Teatrze Wielkim w Warszawie (1959–1994) zaśpiewała ponad 30 partii wokalnych w 1600 spektaklach – od dzieł barokowych po opery współczesne, ponadto w repertuarze: oratoria, kantaty oraz pieśni.
Brała udział w prestiżowych międzynarodowych festiwalach muzycznych: Salzburger Festspiele, Steirische Herbst w Grazu, Wiener Festwochen, Maggio Musicale Fiorentino, York Festival, Festival van Vlaanderen, Luzerner Festspiele, Prazskie Jaro, Israel Festival ’90 w Jerozolimie, Taegu Youngnam International Contemporary Music Festival, La Nota Verde w Asiago. Występowała także na Międzynarodowych Festiwalach Muzyki Współczesnej „Warszawska Jesień”, wykonując lub prawykonując szereg dzieł muzyki współczesnej, m.in. „Requiem” G. Ligetiego.
Śpiewała na estradach wszystkich polskich filharmonii i na wielu krajowych festiwalach. Współpracowała z Orkiestrami ORF w Wiedniu, RAI w Turynie, RSI w Lugano, z wiedeńską Volksoper (Charlotta w „Wertherze” J. Masseneta). Występowała także w Armenii, Egipcie, Francji, Korei Płd., Luxemburgu, Niemczech, Rosji, na Litwie, Ukrainie i Węgrzech.
Dokonała wielu nagrań dla Polskiego Radia i Telewizji, BBC, RAI, Radio Svizzera Italiana, Polskich Nagrań, Naxos (rejestracja dzieł K. Szymanowskiego – Król Roger, Tryptyk Święty Boże, Demeter), Olympia, Harmonia Mundi Le Chant du Monde.
W 1992 rozpoczęła pracę pedagogiczną; w Państwowej Szkole Muzycznej II Stopnia im. J. Elsnera w Warszawie, następnie w latach 1995–2000 prowadziła klasę wokalną na Keimyung University w Taegu, a także kursy mistrzowskie w Gyeongju (Korea Płd.).
Od 1992 prezes Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego im. St. Moniuszki.
Odznaczona m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1990) oraz Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2019)[4]. Wcześniej odznaczona także Złotym Krzyżem Zasługi oraz Medalem 40-lecia Polski Ludowej[5].
Żona Bogusława Madeya, dyrygenta i kompozytora, matka Emiliana Madeya, pianisty.
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.