Andrea Jaeger
ilustracja
Państwo

 Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

4 czerwca 1965
Chicago

Wzrost

168 cm

Gra

praworęczna, oburęczny bekhend

Status profesjonalny

1980

Zakończenie kariery

1985

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

10

Najwyżej w rankingu

2 (17 sierpnia 1981)

Australian Open

SF (1982)

Roland Garros

F (1982)

Wimbledon

F (1983)

US Open

SF (1980, 1982)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

4

Australian Open

3R (1981, 1982)

Roland Garros

QF (1982)

Wimbledon

3R (1981)

US Open

SF (1980)

Andrea Jaeger (ur. 4 czerwca 1965 w Chicago) – amerykańska tenisistka, zwyciężczyni dziesięciu turniejów zawodowych, reprezentantka w Pucharze Federacji.

W wieku 14 lat była najmłodszą tenisistką zawodową na świecie, jako 15-latka najmłodszą półfinalistką US Open oraz najmłodszą zawodniczką rozstawioną na Wimbledonie. Obok umiejętności sportowych wyróżniała się na korcie charakterystycznymi warkoczami oraz dużym rozmiarem obuwia.

Pochodzi z rodziny wielonarodowej; ojciec, były bokser i piłkarz, przybył do USA ze Szwajcarii, matka urodziła się w Niemczech. Od dzieciństwa trenowała pod okiem ojca, nabywając regularność uderzeń, na czym oparła następnie swoje sukcesy. Grała prawą ręką, z oburęcznym bekhendem. W 1979 wygrała dwie imprezy juniorskie – turniej w Boca Raton oraz Orange Bowl (w kategorii do lat 18) oraz pierwszy turniej seniorski – African Classic. W 1980 doszła do ćwierćfinału Wimbledonu (pokonała m.in. Virginię Wade, przegrała z Chris Evert) i półfinału US Open (przegrała z Haną Mandlíkovą). Grała w turniejach WTA Finals w 1983 i 1984. Zaliczyła dwa finały wielkoszlemowe w grze pojedynczej – French Open 1982 i Wimbledon 1983 – w obu przegrywając z Martiną Navrátilovą. Doszła do pozycji wiceliderki rankingu światowego.

Pokonała w czasie kariery m.in. Evert, Navrátilovą, Mandlíkovą, Tracy Austin, Zinę Garrison, Sylvię Hanikę, Billie Jean King, Wendy Turnbull i inne znane zawodniczki. Zarobiła na korcie około 1 380 000 dolarów.

Reprezentowała barwy narodowe w rozgrywkach Pucharu Federacji w latach 1981–1983, wcześniej występowała w rozgrywkach Pucharu Wightman.

Seria poważnych kontuzji ramienia przerwało jej karierę sportową już w 1984; przeszła od tego czasu siedem operacji. Próbowała bezskutecznie powrócić do tenisa, jej ostatni występ na kortach zawodowych miał miejsce w 1987. Na przedwczesnej sportowej emeryturze ukończyła studia teologiczne i biologiczne oraz powołała do życia Silver Lining Foundation, zajmującą się organizacją aktywnego wypoczynku w Aspen (Kolorado) młodych pacjentów chorujących na raka. Fundacja zyskała wsparcie wielu znanych osób, m.in. ze świata tenisowego (John McEnroe, Andre Agassi, Pete Sampras), a także aktora Kevina Costnera, modelki Cindy Crawford czy koszykarza Davida Robinsona.

Kariery tenisowej (bez większego powodzenia) próbowała także jej siostra, Susie (ur. 29 marca 1962), m.in. uczestniczka Wimbledonu w 1981.

Wygrane turnieje:

  • gra pojedyncza:
    • 1979 African Classic
    • 1980 Las Vegas, Beckenham, Tampa
    • 1981 Kansas City, Oakland, U.S. Clay Courts
    • 1982 Detroit, Oakland
    • 1983 Marco Island
  • gra podwójna:
  • 1983 Canadian Open (z Anne Hobbs)

Bibliografia

  • Profil na stronie WTA [online], Women’s Tennis Association [dostęp 2017-03-08] (ang.).
  • Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2017-03-08] (ang.).
  • Profil na stronie Pucharu Billie Jean King [online], Billie Jean King Cup [dostęp 2017-03-08] (ang.).
  • Zbigniew Dutkowski, 150 rakiet. Najlepsi tenisiści świata, Krajowa Agencja Wydawnicza, Warszawa 1984

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się