Andrea Anastasi
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

8 października 1960
Poggio Rusco

Wzrost

183 cm

Pozycja

przyjmujący

Kariera seniorska
Lata Klub Wyst.
1977–1980 Veico Parma
1980–1983 Panini Modena
1983–1987 Kutiba Falconara
1987–1991 Sisley Treviso
1991–1992 Jockey Fas Schio
1992–1993 Gallo Gioia del Colle
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst.
Włochy Włochy A 141
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1994–1995 Bipop Brescia
1995–1999 Gabeca Fad Montichiari
1999–2002 Włochy
2003–2005 Noicom Brebanca Cuneo
2005–2007 Hiszpania
2007–2010 Włochy
2011–2013 Polska
2014–2019 Trefl Gdańsk
2018 Belgia
2019–2022 Projekt Warszawa
2022–2023 Sir Safety Perugia[1]
2023– Gas Sales Bluenergy Piacenza[2]

Andrea Anastasi (ur. 8 października 1960 w Poggio Rusco) – włoski siatkarz i trener siatkarski. Gdy był zawodnikiem grał na pozycji przyjmującego. W latach 2011–2013 selekcjoner polskiej reprezentacji siatkarzy.

Kariera zawodnicza

W latach 1981–1991 rozegrał 141 spotkań w reprezentacji Włoch, grając na pozycji przyjmującego. Karierę sportową zakończył w 1993.

W 1989 wygrał z Włochami mistrzostwa Europy, a w 1990 mistrzostwa świata.

Sukcesy klubowe

Liga włoska:

  • srebro 1981

Puchar CEV:

Puchar Europy Zdobywców Pucharów:

Sukcesy reprezentacyjne

Mistrzostwa Europy:

Puchar Świata:

Liga Światowa:

Mistrzostwa Świata:

Andrea Anastasi trenerem reprezentacji Polski
Andrea Anastasi trenerem Trefla Gdańsk
Andrea Anastasi i Andrea Gardini
Andrea Anastasi na spotkaniu z kibicami przed Meczem Gwiazd - Pożegnanie Pawła Zagumnego w katowickim Spodku, 11 września 2016
Andrea Anastasi w Fundacji Alei Gwiazd Siatkówki z Arkadiuszem Jaśkowskim

Kariera trenerska

Po zakończeniu czynnego uprawiania siatkówki w 1993 zaczął pracować jako trener. Jest uczniem argentyńskiego trenera Julio Velasco. Z sukcesami prowadził kilka klubów włoskich i w latach 1999–2003 reprezentację Włoch, z którą zdobył mistrzostwo Europy w 1999 roku, wicemistrzostwo Europy w 2001 roku, brązowy medal na Igrzyskach Olimpijskich w Sydney oraz dwukrotnie wygrywając Ligę Światową w 1999 i 2000 roku. Na mistrzostwach Europy w 2007 roku z reprezentacją Hiszpanii zdobył tytuł mistrzów Europy. Po tym sukcesie wrócił do pracy z reprezentacją Włoch. Jednak tym razem bez większych sukcesów (4. miejsce na Igrzyskach Olimpijskich w Pekinie, 10. miejsce na mistrzostwach Europy w Turcji oraz 4. miejsce na mistrzostwach świata we Włoszech). Po MŚ 2010 przestał być trenerem reprezentacji Włoch. Jego następcą został Mauro Berruto[3]. Anastasi wyraził następnie gotowość poprowadzenia reprezentacji Polski. 3 lutego 2011 decyzją Zarządu PZPS został wybrany na trenera męskiej siatkarskiej reprezentacji Polski. 23 lutego podpisał kontrakt. Pierwszy rok pracy z reprezentacją Polski przyniósł trzy medale na wszystkich możliwych imprezach międzynarodowych w 2011 roku (brąz Ligi Światowej, brąz mistrzostw Europy i srebro w Pucharze Świata). W następnym roku zdobył z reprezentacją złoty medal Ligi Światowej oraz dotarł z nią do ćwierćfinału igrzysk olimpijskich w Londynie, gdzie przegrał z Rosją 0:3. Tym samym pierwszy raz od objęcia przez jego funkcji trenera reprezentacji Polski zespół nie zdobył medalu na turnieju międzynarodowym. Rok później polscy siatkarze zawiedli w Lidze Światowej, zajmując dopiero 11. miejsce, co było najgorszą lokatą w historii występów w Lidze Światowej. Słabo również Polacy spisali się na mistrzostwach Europy, gdzie reprezentacja odpadła w barażach o wejście do ćwierćfinału z Bułgarią 2:3. 24 października 2013 roku został zwolniony z funkcji selekcjonera reprezentacji Polski.

Od 2014 roku trener Trefla Gdańsk, z którym zdobył Puchar Polski 2015 i wicemistrzostwo Polski 2015. W 2018 zdobył z Treflem Puchar Polski.

Sukcesy klubowe

Puchar Polski:

Liga polska:

Superpuchar Polski:

  • złoto 2015

Superpuchar Włoch:

Klubowe Mistrzostwa Świata:

Sukcesy reprezentacyjne

Reprezentacja Osiągnięcie Trofeum Rok
Włochy Liga Światowa złoto
srebro
brąz
1999, 2000
2001
2003
Mistrzostwa Europy złoto
srebro
1999
2001
Puchar Świata srebro
brąz
2003
1999
Igrzyska Olimpijskie brąz 2000
Hiszpania Liga Europejska złoto 2007
Mistrzostwa Europy złoto 2007
Polska Liga Światowa złoto
brąz
2012
2011
Mistrzostwa Europy brąz 2011
Puchar Świata srebro 2011

Biografie

W Polsce wydano dwie biografie Antastasiego. W 2012 roku opublikowano utwór "Anastasi. Krasnal, który stał się gigantem" autorstwa Adelio Pistelliego[4]. Natomiast w 2019 roku trener wraz z dziennikarzem Kamilem Składowskim stworzyli biografię „Andrea Anastasi. Licencja na trenowanie”[5].

Zobacz też

Przypisy

  1. Andrea Anastasi oficjalnie trenerem Perugii. siatka.org. (pol.).
  2. Z Perugii do Piacenzy, nowe wyzwanie Andrei Anastasiego. siatka.org. (pol.).
  3. Mariella Caruso: Italvolley: Ufficiale, Berruto è il nuovo CT. volleyball.it, 2010-12-15. [dostęp 2011-01-13]. (wł.).
  4. Anastasi. Krasnal, który stał się gigantem | Adelio Pistelli [online], Lubimyczytać.pl [dostęp 2023-09-22] (pol.).
  5. Redakcja, Były trener reprezentacji Polski Andrea Anastasi i tomaszowski dziennikarz Kamil Składowski promowali wspólnie napisaną książkę (FOTO) [online], Tomaszów Mazowiecki Nasze Miasto, 19 września 2019 [dostęp 2019-09-19] (pol.).

Bibliografia

  • Profil Andrea Anastasiego na stronie legavolley.it

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się