Sukcesja apostolska
Data konsekracji
26 lipca 1643
Konsekrator
Alessandro Cesarini
Konsekrowani biskupi
Andrea Bonito
20 czerwca 1677
Vitus Piluzzi
18 września 1678
Stephanus Cosimi
18 września 1678
Bernardino Belluzzi
18 września 1678
Francesco Scannagatta
18 czerwca 1679
Carlo Berlingeri
30 listopada 1679
Francesco Megale
30 listopada 1679
Giacomo Villani
30 listopada 1679
Giovanni Battista Nepita
14 stycznia 1680
Tommaso Guzzoni
26 stycznia 1681
Andrea Brancaccio
26 stycznia 1681
Sebastien Knab
18 października 1682
Giovanni Battista Giberti
21 lutego 1683
Giuseppe Felice Barlacci
30 maja 1683
Bernardin Marchese
30 maja 1683
Stefano Ghirardelli
20 czerwca 1683
Agostino Fieschi
20 czerwca 1683
Giambattista Quaranta
20 czerwca 1683
Francesco Antonio Leopardi
3 października 1683
Domenico Menna
27 grudnia 1683
Vincenzo Maria Durazzo
27 grudnia 1683
Ferdinando de Rojas
27 grudnia 1683
Francesco Maria Moles
16 stycznia 1684
Annibale de Pietropaulo
16 stycznia 1684
Horatius Ondedei
16 kwietnia 1684
Giovanni Battista de Belli
1 maja 1684
Fulvio Crivelli
1 maja 1684
Antonio Polcenigo
1 maja 1684
Domenico Minio
1 maja 1684
Giambattista Rubini
21 maja 1684
Giovanni Battista De Pace
11 czerwca 1684
Giovanni Battista Sanudo
24 czerwca 1684
Pier Giulio Delfino
24 czerwca 1684
Nicolaus Gabrieli
25 czerwca 1684
Joannes Cuppari
25 czerwca 1684
Stefano David
25 czerwca 1684
Giambattista Morea
8 października 1684
Pietro Luigi Malaspina
8 października 1684
Giovanni Riccanale
8 października 1684
Girolamo Compagnone
11 lutego 1685
Angelo Cerasi
11 lutego 1685
Giovanni Battista Antici
23 kwietnia 1685
Pietro Valentini
23 kwietnia 1685
Emiddio Lenti
23 kwietnia 1685
Domenico Valvassori
25 marca 1686
François Genet
25 marca 1686
Paolo Naldini
25 marca 1686
Muzio Dandini
15 kwietnia 1686
Filippo Tani
15 kwietnia 1686
Giulio Giacomo Castellani
15 kwietnia 1686
Baldassare de Benavente
19 maja 1686
Filippo Massarenghi
19 maja 1686
Współkonsekrowani biskupi
Camillo Astalli
25 lipca 1661
Antonio Bottis
23 listopada 1670
Giuseppe Labonia
23 listopada 1670
Mario Alberizzi
25 stycznia 1671
Pompeo Varese
24 lutego 1671
Domenico Massimo
30 marca 1671
Fabrizio Spada
14 sierpnia 1672
Friedrich von Hessen-Darmstadt
5 lutego 1673
Simon Gaudenti
12 marca 1673
Andrea Francolisio
12 marca 1673
Giuseppe di Giacomo
12 marca 1673
Alessandro Agostino Crescenzi (ur. w 1607 w Rzymie , zm. 8 maja 1688 tamże[1] ) – włoski kardynał [1] .
Życiorys
Pochodził z rodu Krescencjuszy , był synem Giovanniego Batisty Crescenzi i Anny Massimy[1] . Był krewnym kardynała Marcella Crescenzi i siostrzeńcem Piera Paola Crescenzi [1] . W młodości wstąpił do Zakonu Kleryków Regularnych z Somasco[1] .
13 lipca 1643 roku został biskupem Termoli [2] . Rok później, 13 czerwca, został biskupem Ortony [2] . Przez 16 lat od 26 sierpnia 1652 do 14 maja 1668 był biskupem Bitonto . Od 16 stycznia 1671 pełnił urząd łacińskiego patriarchy Aleksandrii [2] . 27 maja 1675 został kreowany kardynałem, a 24 lutego 1676 został arcybiskupem Recanati -Loreto [2] .
Jako kardynał był członkiem Kongregacji ds. Biskupów i Zakonników (od 1676), Kongregacji Indeksu (od 1676), Kongregacji Rozkrzewiania Wiary (od 1676), Kongregacji ds. Odpustów i Świętych Relikwii (od 1676) oraz Kongregacji ds. Egzaminowania Biskupów (od 1679)[3] .
Uczestniczył w konklawe w 1676 roku [1] . Zmarł w wyniku udaru mózgu 8 maja 1688 w Rzymie i został pochowany w kościele Santa Maria in Vallicella [1] .
Zobacz też
Przypisy
↑ a b c d e f g CRESCENZI, C.R.S., Alessandro. The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2013-01-05]. (ang. ) .
↑ a b c d Alessandro Cardinal Crescenzi. The Hierarchy of the Catholic Church. [dostęp 2013-01-05]. (ang. ) .
↑ Christoph Weber: Die ältesten päpstlichen Staatshandbücher: Elenchus Congregationum, Tribunalium et Collegiorum Urbis 1629-1714 . Rzym – Fryburg Bryzgowijski – Wiedeń: Herder, 1991, s. 104. ISBN 978-3451216534 .