Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
4 grudnia 1996 |
profesor nauk technicznych | |
Specjalność: geodezja | |
Alma Mater | |
Doktorat |
1964 – geodezja |
Habilitacja |
1972 – geodezja |
Profesura |
17 września 1982 (prof. nadzwyczajny); 30 marca 1989 (prof. zwyczajny) |
Nauczyciel akademicki | |
Uczelnia | |
Odznaczenia | |
Aleksander Płatek (ur. 26 lutego 1924 w Wysocicach, zm. 4 grudnia 1996 w Krakowie) – polski geodeta, profesor Akademii Górniczo-Hutniczej. W latach 1942-1945 uczeń Szkoły Górniczo-Mierniczej w Krakowie. W 1950 ukończył studia na Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie z tytułem inżyniera geodety i magistra nauk technicznych. Od 1954 pracownik Katedry Geodezji Przemysłowej AGH, gdzie w 1964 r. obronił pracę doktorską pt. Zagadnienie dokładności wyznaczenia bezwzględnych przemieszczeń punktów w powierzchniowych sieciach trygonometrycznych położonych na obszarach górniczych, a w 1972 rozprawę habilitacyjną Geodezyjne pomiary przemieszczeń fundamentów maszyn. W 1974 został powołany na stanowisko docenta. W 1982 r. Rada Państwa nadała mu tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1989 profesora zwyczajnego[1].
Pracował na Wydziale Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska AGH do przejścia na emeryturę w roku 1994. Członek wielu instytucji naukowych, m.in.: Stowarzyszenia Geodetów Polskich i Polskiej Akademii Nauk (Komitet Geodezji). Przewodniczący Grupy Studiów C Komisji 6 Międzynarodowej Federacji Geodetów (FIG).
Za działalność naukową i dydaktyczną otrzymał m.in.:
Dorobek naukowy prof. dr hab. Aleksandra Płatka obejmuje ok. 100 pozycji z czego prawie 30 prac opublikowanych za granicą i 18 referatów wygłoszonych na międzynarodowych sympozjach[2].
Prof. Aleksander Płatek był autorem podręczników akademickich z zakresu geodezji:
Jako badacz dziejów kościoła i parafii wysocickiej, był też autorem opracowania:
Aleksander Płatek był od 1976 r. żonaty z Barbarą Bonner-Płatek i miał syna Ryszarda (ur. 1977).
Zmarł 4 grudnia 1996, a 11 grudnia 1996 został pochowany na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie (pas 92).
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.