Aix-en-Provence
gmina
Ilustracja
Fontanna i Cours Mirabeau w Aix-en-Provence
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Francja

Region

 Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże

Departament

Delta Rodanu

Okręg

Aix-en-Provence

Kod INSEE

13001

Powierzchnia

186,08 km²

Populacja (2018)
• liczba ludności


146 282

• gęstość

786 os./km²

Kod pocztowy

13100/13090

Położenie na mapie Delty Rodanu
Mapa konturowa Delty Rodanu, po prawej znajduje się punkt z opisem „Aix-en-Provence”
Położenie na mapie Francji
Mapa konturowa Francji, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Aix-en-Provence”
Położenie na mapie regionu Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże
Mapa konturowa regionu Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Aix-en-Provence”
Ziemia43°32′N 5°26′E/43,533333 5,433333
Strona internetowa
Ulica w Aix

Aix-en-Provence (, eks ã prowạ̃:s; oksyt. Ais de Provença) – miasto i gmina we Francji, w regionie Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże, w departamencie Delta Rodanu. Miasto jest ulokowane w dolinie rzeki Arc, ok. 25 km na północ od Marsylii.

Demografia

Według danych na rok 2018 gminę zamieszkiwały 146 282 osoby[1], a gęstość zaludnienia wynosiła 786 osób/km² (wśród 963 gmin regionu Prowansja-Alpy-W. Lazurowe Aix-en-Provence plasuje się na 4. miejscu pod względem liczby ludności, natomiast pod względem powierzchni na miejscu 7.).

Historia

Aix (Aquae Sextiae) zostało założone w 122 p.n.e. przez rzymskiego konsula Sekstiusza Kalwina jako kolonia weteranów jego wojsk[2]. Od nazwiska konsula pochodzi nazwa okolicznych źródeł. W 102 p.n.e. Mariusz zadał w pobliżu miasta klęskę Cymbrom i Teutonom. W IV stuleciu zostało stolicą prowincji Narbonensis Secunda. W 477 zostało zajęte przez Wizygotów. W następnym stuleciu było wielokrotnie plądrowane przez Franków i Longobardów. W 731 zostało zajęte przez Saracenów. Aix, które w wiekach średnich było stolicą hrabstwa Prowansji, osiągnęło rozkwit po XII stuleciu, kiedy pod panowaniem Aragonii i Andegawenii stało się ośrodkiem artystycznym i naukowym. Z resztą Prowansji przeszło do korony Francji w 1487, a w 1501 Ludwik XII założył tam parlament Prowansji, który istniał aż do 1789. W XVII i XVIII w. miasto było siedzibą władz Prowansji. Pod koniec panowania Franciszka I doszło do prześladowań protestantów. W ich trakcie sąd w Aix-en-Provence nakazał zniszczenie 20 wsi w Alpach prowansalskich, w których mieszkali zwolennicy waldensów[3].

Zabytki

  • Katedra, której budowę rozpoczęto w V, a ukończono dopiero w XVIII wieku. Główne prace zostały wykonane w XII i XIII wieku. Najcenniejsze zabytki to XVI-wieczne pięknie rzeźbione drzwi wykonane z drewna orzechowego przez J. Guiramanda, tryptyk Ołtarz krzewu gorejącego pędzla Nicolasa Fromenta (XV wiek). Do kościoła, od strony południowej, przylega XI-wieczny krużganek;
  • ukończony w 1745 roku Place d'Albertas, zaprojektowany przez Laurenta oraz Georgesa Vallonów;
  • parafialny kościół Ducha Świętego z 1726 roku.

Kultura

Aix jest ważnym centrum edukacyjnym, siedzibą wydziałów prawa i literatury uniwersytetu Aix-Marseille. Kwartał miasta, gdzie są umieszczone szkoły i budynki uniwersytetu, jest porównywany do Dzielnicy Łacińskiej Paryża. Od 1948 roku odbywa się w nim coroczny międzynarodowy festiwal muzyczny. Znane też jako miejsce urodzenia i pracy malarza Paula Cézanne’a, siedziba muzeum poświęconego malarzowi.

Gospodarka

Miasto jest ośrodkiem przemysłu ceramicznego, komputerowego, poligraficznego i przetwórstwa oliwek.

Komunikacja

Miasto jest ważnym węzłem komunikacyjnym – autostrady do Awinionu, Marsylii i Cannes, jak również port lotniczy.

W mieście znajduje się stacja kolejowa Gare d’Aix-en-Provence.

Miasta partnerskie

Przypisy

  1. Populations légales 2018 − Ces données sont disponibles sur toutes les communes de France hors Mayotte | Insee [online], www.insee.fr [dostęp 2021-03-29].
  2. Praca zbiorowa pod redakcja Aleksandra Krawczuka, 2005, Wielka Historia Świata Tom 3 Świat okresu cywilizacji klasycznych, str. 231, Oficyna Wydawnicza Fogra, ISBN 83-85719-84-9.
  3. Janusz Tazbir, Państwo bez Stosów, 1967, s. 53.

Bibliografia

Linki zewnętrzne

  • Źródło danych: Francuski urząd statystyczny. (fr.).

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się