Adam Leszczyński
|
| Państwo działania
|
 Polska
|
| Data i miejsce urodzenia
|
26 listopada 1975
Warszawa
|
| doktor habilitowany nauk społecznych
|
| Specjalność: teoretyczne podstawy transformacji
|
| Alma Mater
|
Uniwersytet Warszawski
|
| Doktorat
|
2006 – historia
UW
|
| Habilitacja
|
2017 – socjologia
UW
|
| profesor SWPS
|
|
Multimedia w Wikimedia Commons
|
|
|
Cytaty w Wikicytatach
|
|
Adam Janusz Leszczyński (ur. 26 listopada 1975 w Warszawie[1]) – polski historyk, socjolog, dziennikarz i publicysta, doktor habilitowany nauk społecznych, profesor nadzwyczajny w SWPS Uniwersytecie Humanistycznospołecznym, wcześniej w Instytucie Studiów Politycznych PAN, członek zespołu „Krytyki Politycznej” oraz współzałożyciel OKO.press.
Życiorys
W 1999 ukończył studia historyczne na Uniwersytecie Warszawskim[1]. W latach 1998–2000 był członkiem zarządu Collegium Invisibile. Na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego uzyskał w 2006 doktorat z nauk humanistycznych w dziedzinie historii na podstawie napisanej pod kierunkiem Marcina Kuli rozprawy pt. NSZZ „Solidarność” w wybranych ośrodkach. Analiza lokalnej dynamiki ruchu w latach 1980–1981. W 2017 na podstawie dorobku naukowego oraz monografii pt. Skok w nowoczesność. Polityka wzrostu w krajach peryferyjnych 1943–1980 w Wydziale Filozofii i Socjologii UW nadano mu stopień doktora habilitowanego nauk społecznych w dyscyplinie socjologia[2].
Od 1993 do 2017 związany z „Gazetą Wyborczą” – od 2000 pracował w dziale nauki i redagował dodatek „Komputer”, od 2005 w dziale opinii.
Pisze artykuły naukowe, historyczne i socjologiczne, reportaże (m.in. z Etiopii, Boliwii i Malawi), zajmował się też recenzowaniem gier komputerowych. Należy do zespołu „Krytyki Politycznej” oraz zespołu serwisu OKO.press[3]. Współpracował z „Newsweekiem”, „Polityką”, „Przekrojem”, „ResPubliką Nową”, „Wiedzą i Życiem” i „National Geographic”.
Laureat licznych stypendiów i nagród, m.in. Fundacji Kultury, Ministra Edukacji Narodowej, Fundacji na rzecz Nauki Polskiej. Stypendysta tygodnika „Polityka”.
Od 11 kwietnia 2024 p.o. dyrektora Instytutu Dziedzictwa Myśli Narodowej im. Romana Dmowskiego i Ignacego Jana Paderewskiego[4][5].
Żonaty z Zofią Smełką-Leszczyńską.
Publikacje książkowe
- Obrońcy pańszczyzny (2022, Krytyka Polityczna, ISBN 978-8367075-78-7)
- Ludowa historia Polski. Historia wyzysku i oporu. Mitologia panowania (2020, WAB, ISBN 978-83-280-8347-9)
- No dno po prostu jest Polska. Dlaczego Polacy tak bardzo nie lubią swojego kraju i innych Polaków (2017, WAB, ISBN 978-83-280-4766-2)
- Eksperymenty na biednych – Polityczny, moralny i ekonomiczny spór o to jak pomagać skutecznie (2016, Krytyka Polityczna, ISBN 978-83-65369-30-7)
- Zbawcy mórz (2014, Wielka Litera, ISBN 978-83-63387-95-2)
- Skok w nowoczesność. Polityka wzrostu w krajach peryferyjnych 1943–1980 (2013, Krytyka Polityczna, ISBN 978-83-63855-29-1)
- Dziękujemy za palenie. Dlaczego Afryka nie może sobie poradzić z przemocą, głodem, wyzyskiem i AIDS (2012, PAH, ISBN 978-83-63069-27-8; dostępna w formacie PDF w serwisie PAH, zob. niżej)
- Anatomia protestu. Strajki robotnicze w Olsztynie, Sosnowcu i Żyrardowie, sierpień – listopad 1981 (2006, Trio, ISBN 978-83-7436-104-0);
- Naznaczeni. Afryka i AIDS (2003, Trio, ISBN 83-88542-57-5);
- Szkolny poradnik internetowy – część 1 (2000, PWN, ISBN 83-01-13257-4);
- Sprawy do załatwienia (2000, Trio, ISBN 83-85660-93-3, uhonorowana nagrodą I stopnia im. Jana Józefa Lipskiego).
Przypisy
- ↑ a b Tomasz Wituch, Bogdan Stolarczyk Studenci Instytutu Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego 1945–2000, wyd. Arkadiusz Wingert, Kraków 2010, s. 770.
- ↑ Dr hab. Adam Leszczyński, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2019-02-20] .[martwy link]
- ↑ Adam Leszczyński, Autor w serwisie oko.press [online], oko.press [dostęp 2019-05-26] (pol.).
- ↑ Profesor Jan Żaryn przestał pełnić funkcję Dyrektora IDMN – IDMN [online] [dostęp 2024-04-11] [zarchiwizowane z adresu 2024-04-11] (pol.).
- ↑ Piotr Pacewicz: Adam Leszczyński odchodzi z OKO.press, by zastąpić Dmowskiego Narutowiczem. OKO.press, 11 kwietnia 2024. [dostęp 2024-04-12]. [zarchiwizowane z tego adresu].
Bibliografia
- Tomasz Wituch, Bogdan Stolarczyk, Studenci Instytutu historycznego Uniwersytetu Warszawskiego 1945–2000, Wydawnictwo Arkadiusz Wingert i Przedsięwzięcie Galicja, Kraków 2010, s. 770.
Linki zewnętrzne
- Biogram i zapis czatu w serwisie Onet.pl. rozmowy.onet.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-01-05)].
- Wybór tekstów opublikowanych w serwisie OKO.press
- Fotografia w serwisie Gazeta.pl
- Lista publikacji w „Lubimy czytać”
- Biogram na stronie Krytyki Politycznej
- Dziękujemy za palenie… – wersja pdf publikacji w serwisie PAH
