| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| profesor nauk humanistycznych | |
| Specjalność: badania nad Polonią na Wschodzie, stosunki międzynarodowe, transformacje ustrojowe Europy Środkowo-Wschodniej | |
| Alma Mater | |
| Doktorat | |
| Habilitacja | |
| Profesura | |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia |
Wyższa Szkoła Nauk Społecznych przy KC PZPR |
| Odznaczenia | |
     
| |
Adam Waldemar Koseski (ur. 12 października 1939 w Warszawie, zm. 11 grudnia 2020[1]) – polski historyk i politolog, profesor nauk humanistycznych, specjalizujący się w historii najnowszej i stosunkach międzynarodowych.
_01.jpg)
Ukończył studia na kierunku historia w Uniwersytecie Warszawskim w 1963. Stopień doktora otrzymał w 1972 na podstawie pracy Bułgaria w polityce europejskiej napisanej pod kierunkiem Jerzego Tomaszewskiego, stopień doktora habilitowanego w Wyższej Szkole Nauk Społecznych przy KC PZPR w 1979, natomiast tytuł profesora zwyczajnego w 1987.
W latach 1981–1984 był dyrektorem Instytutu Wiedzy o Partiach w Wyższej Szkole Nauk Społecznych. W latach 1985–1989 piastował stanowisko I zastępcy dyrektora Centrum Studiów Politycznych. W Akademii Bydgoskiej pełnił funkcję kierownika Katedry Stosunków Międzynarodowych. W Akademii Humanistycznej im. Aleksandra Gieysztora w Pułtusku od 1994 był I prorektorem, od 2004 pełnił obowiązki rektora, a 17 marca 2004 został powołany na stanowisko rektora.
Był członkiem Instytutu Krajów Socjalistycznych Polskiej Akademii Nauk. W latach 1983–1986 był członkiem Rady Naukowej. W latach 1986–1989 był członkiem Instytutu Słowianoznawstwa PAN. W latach 1991–1993 zasiadał w radzie naukowej Centrum Badań Radzieckich Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 1978–1990 był członkiem Prez. Stow. Polska-Wschód. Następnie pełnił funkcję wiceprzewodniczącego Towarzystwa Przyjaźni Polsko-Bułgarskiej. Poza tym w latach 1969–1980 pełnił funkcję zastępcy redaktora naczelnego miesięcznika „Panorama Bułgarska”, a w latach 1990–1991 redaktora naczelnego dwumiesięcznika „Sekrety Historii”. Obecnie jest członkiem Rady Krajowej Stowarzyszenia „Wspólnota Polska”, przewodniczącym Rady Programowej Muzeum Mazowieckiego w Płocku oraz Muzeum Szlachty Mazowieckiej w Ciechanowie, pełnił również funkcję członka Komitetu Monitorującego Regionalny Program Operacyjny Województwa Mazowieckiego na lata 2007–2013.
Prowadził badania w zakresie najnowszych dziejów powszechnych, zwłaszcza problematyki bałkańskiej oraz losów Polaków na Wschodzie.
Bez powodzenia kandydował do sejmiku mazowieckiego w 2006 z listy Polskiego Stronnictwa Ludowego, do Sejmu w 2011 z listy Sojuszu Lewicy Demokratycznej i w 2015 z listy Platformy Obywatelskiej oraz do Parlamentu Europejskiego w 2014 z listy SLD-UP.
Został pochowany na wojskowych Powązkach (kwatera B2-6-22)[2].
Jest autorem i współautorem 30 książek m.in.:
Poz tym jest współautorem i redaktorem serii dokumentów O Niepodległą i Granice (4 tomy), 2000–2002 i tłumaczem bułgarskiej literatury pięknej, historycznej i naukowej (14 książek). Promotor 15 prac doktorskich.
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.