Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | |
Rozformowanie |
1958 (przeformowanie) |
Nazwa wyróżniająca |
Kołobrzeski |
Tradycje | |
Nadanie sztandaru | |
Kontynuacja | |
Dowódcy | |
Pierwszy |
płk Antoni Szabelski |
Organizacja | |
Numer | |
Dyslokacja | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość | |
Odznaczenia | |
5 Kołobrzeski Pułk Piechoty (5 pp) – oddział piechoty ludowego Wojska Polskiego.
Pułk został sformowany latem 1943, w ZSRR, w składzie 2 Dywizji Piechoty im. Jana H. Dąbrowskiego.
Dowódcy
Odznaczeni Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari[4]
Razem: 2915 żołnierzy – w tym 276 oficerów, 872 podoficerów, 1765 szeregowców.
Sprzęt:
Pułk po krótkim przeszkoleniu i złożeniu przysięgi dotarł na front nad Wisłę w lipcu 1944. W sierpniu po raz pierwszy wszedł do walki walcząc o zdobycie przyczółka na lewym brzegu rzeki w rejonie Puław. Następne bitwy w których brał udział to walki na przyczółku warecko-magnuszewskim, przełamanie Wału Pomorskiego pod Borujskiem i Wierzchowem, a następnie pod Kamieniem Pomorskim. 15 marca 1945 żołnierze pułku w Dziwnówku dokonali symbolicznego aktu zaślubin Polski z Bałtykiem. W operacji berlińskiej pułk wyróżnił się w walkach nad Starą Odrą, Kanałem Ruppinera i o Linum.
W uznaniu szczególnych zasług oraz męstwa wykazanego w ciężkich bojach pułk został odznaczony Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari V klasy.
Na podstawie rozkazu Nr 079 Naczelnego Dowódcy Armii Radzieckiej z dnia 4 maja 1945 pułk został wyróżniony mianem „Kołobrzeski” chociaż nie brał udziału w bitwie o Kołobrzeg[5]. Ponieważ rozkaz wydał Józef Stalin, pomyłka nigdy nie została sprostowana.
Działając w składzie wojsk okupacyjnych pułk stacjonował w Disenchen. Po krótkim pobycie w Niemczech powrócił do kraju i rozpoczął pokojowy okres swojej historii. Początkowo pełnił służbę na granicy polsko-czechosłowackiej. Ochraniał odcinek od Krzanowic do Gołuszowic. Jego sztab stacjonował w Głubczycach.
Następnie został przeniesiony do Hrubieszowa. Po rocznym pobycie pułk przybył do Piotrkowa Trybunalskiego, gdzie od kwietnia 1949 pełnił służbę garnizonową.
10 października 1948 otrzymał sztandar ufundowany przez społeczeństwo Piotrkowa Trybunalskiego.
W połowie maja 1949 przeniesiony został do Szczecina i wszedł w skład 12 Dywizji Piechoty[6]. Ze stolicą Pomorza Zachodniego pułk związany był przez kolejne lata przechodząc w tym czasie szereg zmian organizacyjnych i zmieniając swój charakter z pułku piechoty na pułk zmechanizowany.
Miejsce stacjonowania jednostki
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.