 Spotkanie oficerów 47 Armii z oficerami alianckimi. 1945 | |
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1 sierpnia 1941 |
| Rozformowanie |
5 lutego 1946 |
| Tradycje | |
| Rodowód | |
| Dowódcy | |
| Pierwszy | |
| Działania zbrojne | |
| II wojna światowa Interwencja w Iranie 1941 | |
| Organizacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Podległość | |
47 Armia (ros. 47-я армия) – związek operacyjny Armii Czerwonej z okresu II wojny światowej.
Armia sformowana 1 sierpnia 1941 w Zakaukaskim Okręgu Wojskowym na podstawie rozkazu dowódcy Okręgu z dnia 26 lipca 1941. Powstała na bazie 28 Korpusu Zmechanizowanego. Armia wchodziła w skład Frontu Zakaukaskiego (23 VIII 1941 – 30 XII 1941) i brała udział w interwencja brytyjsko-radzieckiej w Iranie. Następnie należała do frontów: Kaukaskiego (30 XII 1941 – 28 II 1942), Krymskiego (28 II 1942 – 20 V 1942), Północno-Kaukaskiego (20 V 1942 – 3 IV 1943), Rezerwowego (10 IV 1943 – 15 IV 1943), Stepowy Okręg Wojskowy/Stepowego (15 IV 1942 – 1 VIII 1942) i Woroneskiego (1 VIII 1943 – 31 X 1943).
W czasie bitwy kurskiej (5 lipca – 23 sierpnia 1943) dowództwo 47 Armii tworzyli następujący oficerowie: dowódca Piotr Kozłow, szef sztabu J. Iwanow, członkowie rady wojennej Iwan Korolew i P. Kuźmin oraz szef zarządu politycznego M. Kałasznik. Od 3 sierpnia 1943 roku 47 Armią dowodził Pawieł Korzun[2].
Następnie 47 Armia wchodziła w skład 1 Frontu Ukraińskiego (20 I 1944 – 25 II 1944), 2 Frontu Białoruskiego (25 II 1944 – 5 IV 1944), Frontu Białoruskiego (5 IV 1944 – 16 IV 1944) i 1 Frontu Białoruskiego (16 IV 1944 – 9 V 1945). W tym czasie uczestniczyła operacji brzesko-lubelskiej, ofensywie styczniowej, przełamaniu Wału Pomorskiego i zdobyciu Berlina.
Skład w sierpniu 1941:
Skład w styczniu 1945[3]:
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
