13 Dywizja Piechoty
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1945

Rozformowanie

1946

Dowódcy
Pierwszy

płk Wiktor Sienicki

Ostatni

płk Stanisław Janowski

Organizacja
Dyslokacja

Katowice

Rodzaj wojsk

Piechota

Podległość

1 Armia Wojska Polskiego
Śląski Okręg Wojskowy

13 Dywizja Piechotyzwiązek taktyczny ludowego Wojska Polskiego.

15 marca 1945 Naczelny Dowódca WP wydał rozkaz Nr 58/Org. o sformowaniu w terminie do 1 lipca 1945 13 Dywizji Piechoty. Organizację dywizji zakończono 1 lipca 1945[1] i włączono ją w skład 1 Armii WP. Jednostki dywizji rozlokowano na Górnym Śląsku. Dywizja brała udział w akcji wysiedlania ludności niemieckiej z Górnego Śląska i w kampaniach rolnych[1].

Struktura organizacyjna

Nazwa jednostki Miejsce stacjonowania
Dowództwo 13 DP Katowice
44 pułk piechoty Tarnowskie Góry
46 pułk piechoty Gliwice
48 pułk piechoty Chorzów
35 pułk artylerii lekkiej Będzin
16 samodzielny dywizjon artylerii przeciwpancernej
40 samodzielny batalion saperów Katowice
20 samodzielny batalion łączności
16 samodzielny batalion sanitarny
6 samodzielna kompania przeciwlotniczych karabinów maszynowych
13 samodzielna kompania zwiadu
16 samodzielna kompania obrony przeciwchemicznej
21 samodzielna kompania samochodowo-transportowa
samodzielna szkolna kompania strzelecka
pluton Dowództwa Artylerii
27 samodzielny ambulans weterynaryjny
29 piekarnia polowa
ruchomy warsztat taborowo-mundurowy
3243 Wojskowa Stacja Pocztowa
2127 Kasa Polowego Banku Państwowego

Przedyslokowania dywizji

1 lipca 1945 dowództwo przeniesiono z Katowic do Zabrza[2]. 5 września 1945 dywizję podporządkowano dowódcy Okręgu Wojskowego „Śląsk”. Do 10 października 1945 dywizja przejęła od 2 DP odcinek granicy państwowej, a dowództwo przeniesiono do Koźla. W listopadzie tego roku dowództwo dywizji po raz trzeci zmieniło miejsce postoju. Siedzibą dowództwa zostały Gliwice. Zgodnie z rozkazem organizacyjnym Naczelnego Dowództwa Wojska Polskiego nr 0305/Org. z 10 listopada 1945 roku dywizja przeszła na etaty pokojowe[3]:

  • Dowództwo – Gliwice (poczta polowa nr 65608)
  • 44 pułk piechoty – Tarnowskie Góry (poczta polowa nr 84252)
  • 46 pułk piechoty – Chorzów (poczta polowa nr 65611)
  • 48 pułk piechoty – Gliwice (poczta polowa nr 84258)
  • 35 pułk artylerii lekkiej – Będzin (poczta polowa nr 65614)
  • 16 samodzielny dywizjon artylerii przeciwpancernej (poczta polowa nr 84266)
  • 40 samodzielny batalion saperów – Zabrze (poczta polowa nr 65673)
  • 20 samodzielny batalion łączności
  • 16 samodzielny batalion medyczno-sanitarny (poczta polowa nr 84260)
  • samodzielny pluton samochodowy Dowództwa 13 DP
  • samodzielny pluton strzelecki Oddziału Informacji
  • Oddział Informacji 13 DP

Pozostałe jednostki zostały rozformowane w terminie do 10 listopada 1945. 27 grudnia 1945 ND WP wydał rozkaz Nr 0343/Org. o rozformowaniu dywizji wraz z podległymi jednostkami. Rozkaz wykonano na początku 1946[3].

Żołnierze dywizji

Dowódcy dywizji[4]:

Przypisy

Bibliografia

  • Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
  • Stanisław Komornicki: Wojsko Polskie: krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego: formowanie, działania bojowe, organizacja, uzbrojenie, metryki jednostek piechoty. T. 1. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1965.
  • Kazimierz Sobczak (red.): Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.
  • Wiesław Mąsior: Dowódcy dywizji Wojska Polskiego. Profesjonalne Forum Wojskowe. Serwis-militarny.net, 2005. [dostęp 2018-02-05].

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się