| |
| Informacje podstawowe | |
| Postać izolowana |
ٿ |
|---|---|
| Postać początkowa |
ٿـ |
| Postać środkowa |
ـٿـ |
| Postać końcowa |
ـٿ |
| Podstawowe pismo | |
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |
ٿ – litera rozszerzonego alfabetu arabskiego, wykorzystywana w językach: sindhi i radżastani. Używana jest do oznaczenia dźwięku [tʰ], tj. spółgłoski zwartej dziąsłowej bezdźwięcznej z przydechem[1][2].
Oprócz tego wykorzystywana jest w piśmie Xiao’erjing, służącym do zapisu języków chińskich pismem arabskim. Oznacza w nim dźwięk [tɕʰ], tj. spółgłoski zwarto-szczelinowej dziąsłowo-podniebiennej bezdźwięcznej z przydechem.
| Postać: | izolowana | końcowa | środkowa | początkowa |
|---|---|---|---|---|
| Wygląd: |
ٿ | ـٿ | ـٿـ | ٿـ |
| Znak | ٿ | |
|---|---|---|
| Nazwa w Unikodzie | Arabic Letter Teheh | |
| Kodowanie | dziesiętnie | szesnastkowo |
| Unicode | 1663 | U+067F |
| UTF-8 | 217 191 | d9 bf |
| Odwołania znakowe SGML | ٿ | ٿ |
| Podstawowe litery | |
|---|---|
| Inne litery |
|
| Dwuznaki |
|
| Ligatury |
|
| Znaki dodatkowe | |
| Znaki samogłoskowe |
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.