Informacje podstawowe | |
Majuskuła |
А̨ |
---|---|
Minuskuła |
а̨ |
Podstawowe pismo | |
Pochodzenie | |
Oparty na grafemie | |
Znak diakrytyczny | |
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
А̨, а̨ – litera rozszerzonej cyrylicy, wykorzystywana dawniej w cyrylickich wariantach alfabetów litewskiego[1] i polskiego. Powstała poprzez połączenie litery А ze znakiem diakrytycznym ogonek.
Litera А̨ została wymieniona w cyrylickim alfabecie polskim umieszczonym w książce „Элемэнтар̌ъ для дзеци вейскихъ” (Elementarz dla dzieci wiejskich), wydanej w 1865 r.[2] Jest również wzmiankowana w wydanym rok później zbiorze reguł gramatycznych pt. „Грамматыка е̨зыка польскего” (Gramatyka języka polskiego)[3].
Forma | Wygląd | Części składowe | Kodowanie | |
---|---|---|---|---|
majuskuła | А̨ | U+0410 А |
U+0328 ◌̨ |
U+0410
|
minuskuła | а̨ | U+0430 а |
U+0328 ◌̨ |
U+0430
|
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.