Željko Joksimović (2012) | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Gatunki | |
Zawód |
piosenkarz, kompozytor, multiinstrumentalista, muzyk, producent muzyczny |
Aktywność |
od 1997 |
Wydawnictwo |
Minacord, Hayat Production |
Powiązania | |
Strona internetowa |
Željko Joksimović (cyr. Жељко Јоксимовић; ur. 20 kwietnia 1972 w Belgradzie) – serbski piosenkarz, kompozytor, producent muzyczny i multiinstrumentalista, jeden z najpopularniejszych artystów zarówno na Bałkanach, jak i w krajach Europy Środkowej i Wschodniej; dwukrotny uczestnik Konkursu Piosenki Eurowizji: w 2004 (jako reprezentant Serbii i Czarnogóry) i 2012 roku (jako reprezentant Serbii).
Urodził się w Belgradzie, a dorastał w Valjevie[1]. Jest synem Serba i Czarnogórki.
Posługuje się biegle sześcioma językami: serbskim, greckim, angielskim, rosyjskim, polskim i francuskim[2]. Potrafi grać na dwunastu różnych instrumentach muzycznych, w tym m.in.: na akordeonie, pianinie, gitarze i perkusji.
W 1997 roku ukończył studia na Uniwersytecie Muzycznym w Belgradzie i rozpoczął profesjonalną karierę muzyczną.
W wieku dwunastu lat zdobył tytuł „Pierwszego Akordeonu Europy” podczas międzynarodowego festiwalu muzycznego w Paryżu. W 1998 roku wygrał główną nagrodę na festiwalu Pjesma Mediterana z piosenką „Pesma sirena”, co dało mu szansę zaprezentowania utworu na konkursach na Białorusi. Na dwóch z nich zdobył tytuł „Grand-Prix”[3].
W 1999 roku podpisał kontrakt z wytwórnią płytową City Records, należącą do prywatnej serbskiej stacji telewizyjnej RTV Pink. Jego pierwszy album studyjny, zatytułowany Željko Joksimović (Amajlija), zawierał osiem piosenek, w tym single „Pesma sirena” oraz „7 godina”, który napisał we współpracy z Lentiną Vukomanović[4]. Utwór dotarł do pierwszego miejsca krajowych list przebojów, stając się przebojem w krajach byłej Jugosławii. W 2000 roku ukazała się druga płyta długogrająca wokalisty sygnowana jego imieniem i nazwiskiem (często nazywana takżeRintam)[5]. Na krążku znalazło się dziewięć utworów, w tym m.in. „Vreteno”, „Balada”, „Gadura” czy „Sta ce meni vise od toga” nagrany w duecie z Harisem Dzinovicem. Pod koniec 2000 roku wytwórnia City Records ogłosiła album najlepiej sprzedającym się krążkiem roku, a wiele piosenek z tej płyty przez wiele tygodni znajdowało się na pierwszych miejscach radiowych i telewizyjnych list przebojów. W tym samym roku otrzymał trzykrotnie tytuł Piosenkarza roku.
W 2002 roku na rynku ukazała się trzecia płyta Joksimovicia zatytułowana 111, która dotarła na pierwsze miejsce list najchętniej kupowanych albumów w Serbii i innych krajów regionu[6]. W kolejnym roku napisał utwór „Čija si” dla macedońskiego piosenkarza Toše Proeskiego, z którą ten wygrał festiwal Beovizija 2003, pełniący funkcję serbsko-czarnogórskich eliminacji do 48. Konkursu Piosenki Eurowizji. W międzyczasie skomponował i wydał singel „Ledja o ledja”[7].
W 2004 roku wziął udział z utworem „Lane moje”[8] w krajowych selekcjach Evropesma 2004 do 49. Konkursu Piosenki Eurowizji[9]. Wygrał koncert finałowy, zostając pierwszym w historii reprezentantem Serbii i Czarnogóry podczas finału Eurowizji w Stambule[10]. W maju wystąpił w półfinale i z pierwszego miejsca awansował do sobotniego finału[11]. Zajął w nim drugie miejsce w końcowej klasyfikacji, zdobywając łącznie 263 punkty, w tym maksymalne noty 12 punktów z Austrii, Bośni i Hercegowiny, Chorwacji, Szwecji, Słowenii, Szwajcarii i Ukrainy[12]. Podczas obu występów na scenie towarzyszyła mu Orkiestra Ad Hoc w składzie: Tijana Miloševič (skrzypce), Rastko Aksentijević (djembe), Miloš Nikolić (piszczałka) i Branko Popović[13], natomiast przewodniczącą całej delegacji kraju była Aleksandra Rogeyić[14]. Po finale konkursu otrzymał Nagrodę Dziennikarzy im. Marcela Bezençona przyznawaną przez akredytowane media najlepszej ich zdaniem propozycji konkursowej[15]. Piosenka „Lane moje” została również nagrana w wersji angielskiej („Good Bye”) i wydana na singlu przez międzynarodową wytwórnię fonograficzną Warner Music[16].
Po sukcesie odniesionym w Konkursie Piosenki Eurowizji podpisał kontrakt płytowy z agencją Minacord Production oraz zaczął pracować i komponować we własnym studiu nagraniowym. W sierpniu zagrał koncert w greckim mieście Marusi na południu Aten, gdzie odbywały się w tym czasie Letnie Igrzyska Olimpijskie 2004[17]. W tym samym roku nawiązał współpracę z bośniackim wokalistą Dino Merlinem, z którym napisał i nagrał piosenkę „Superman”[18].
W 2005 roku skomponował utwór „Jutro” dla Jeleny Tomašević, z którym wokalistka zajęła drugie miejsce w finale krajowych eliminacji do 50. Konkursu Piosenki Eurowizji[19]. W czerwcu tego samego roku otworzył własną rozgłośnię radiową Radio Lane[20], a w październiku napisał i wydał singel „I Live My Life for You”, nagrany w duecie z austriacką wokalistką Tamee Harrison[21]. W tym samym czasie napisał swoją pierwszą partyturę filmową, tworząc oficjalną ścieżkę dźwiękową do produkcji Ivkova slava, a także wydał swój czwarty album studyjny zatytułowany IV (Ima nešto u tom što me nećes)[22], który osiągnął wynik ponad 800 tysiącach sprzedanych kopii na terenie byłej Jugosławii.
W 2006 roku skomponował utwór „Lejla” dla bośniackiego zespołu Hari Mata Hari, z którym formacja zajęła trzecie miejsce dla Bośni i Hercegowiny w finale 51. Konkursu Piosenki Eurowizji. Po finale konkursu Joksimović został wyróżniony Nagrodą Kompozytorów im. Marcela Bezençona. przyznawaną przez twórców wszystkich propozycji eurowizyjnych biorących udział w konkursie w 2006 roku. W kolejnym roku wydał swoją drugą płytę kompilacyjną zatytułowaną Platinum Collection, na której znalazły się jego najpopularniejsze utwory oraz dwa nowe single – „Devojka” i „Nije do mene”[23]. W tym samym roku skomponował także muzykę do seriali Ranjeni orao i Ono nase sto nekad bejase oraz wystąpił na koncercie w Belgradzkiej Arenie przed 18-tysięczną publicznością. Zapis filmowy z widowiska został wydany na płycie koncertowej pt. Beogradska Arena Live (CD + DVD)[24][25].
Na początku 2008 roku napisał utwór „Oro” dla Tomašević, z którym wygrała finał krajowych eliminacji eurowizyjnych Beovizija 2008[26], zostając tym samym reprezentantką Serbii podczas 53. Konkursu Piosenki Eurowizji organizowanego w Belgradzie. Pod koniec marca publiczna telewizja Radio-Televizija Srbije (organizator widowiska) poinformowała, że Joksimović i Jovana Janković poprowadzą wszystkie koncerty konkursowe[27]. Tomašević zajęła ostatecznie szóste miejsce w finałowym podsumowaniu.
W 2009 roku wydał swój piąty album studyjny, zatytułowany Ljubavi, który promowany był przez singel o tym samym tytule oraz piosenkę „Žena za sva vremena”[28]. W czerwcu 2010 roku wystąpił podczas największego koncertu w swoim życiu, grając w Asim Ferhatović Hase Stadium w Sarajewie przez 40-tysięczną publicznością.
W 2011 roku ukazały się jego dwie nowe płyty kompilacyjne: Najlepše balade[29] i Od srca na dar[30]. W listopadzie tego samego roku krajowa telewizja publiczna potwierdziła wewnętrzny wybór Joksimovicia na reprezentanta Serbii podczas 57. Konkursu Piosenki Eurowizji organizowanego w maju 2012 roku w Baku. Podczas widowiska zaprezentował utwór „Nije ljubav stvar” (ang. „Synonym”), który stworzył we współpracy z tekściarzami: Mariną Tucaković i Milošem Roganoviciem. Przed rozegraniem konkursu piosenka była jednym z faworytów do wygrania w głosowaniu fanów widowiska[31]. Wokalista zaśpiewał go podczas drugiego półfinału i zakwalifikował się do stawki finałowej z drugiego miejsca, zajmując ostatecznie trzecie miejsce w finale imprezy.
W 2015 roku Joksimović skomponował utwór „Adio” dla czarnogórskiego piosenkarza Nenada „Kneza” Kneževicia, z którym ten reprezentował Czarnogórę podczas 60. Konkursu Piosenki Eurowizji organizowanego w Wiedniu[32][33].
20 stycznia 2012 roku poślubił Jovanę Janković. Ślub pary odbył się na Malediwach[34][35][36].
Albumy studyjne
Albumy koncertowe
Albumy kompilacyjne
|
Single |
Ścieżki dźwiękowe
|
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.