Życie i śmierć króla Jana[1] (ang. The Life and Death of King John) – kronika napisana przez Williama Shakespeare’a, opisująca losy króla Jana bez Ziemi, władającego Anglią w latach 1199-1216.
Została napisana na pewno przed 1598 rokiem. Nie są znane żadne jej inscenizacje w czasach Szekspira, pierwsze, o którym wiadomo, pochodzi z roku 1737. Obecnie jest jedną z najrzadziej inscenizowanych sztuk tego autora.
Po raz pierwszy ukazała się drukiem w Pierwszym Folio w 1623.
Sztukę rozpoczyna wezwanie do abdykacji Jana bez Ziemi, ogłoszone przez francuskiego króla Filipa, zgodnie z życzeniem Artura z Bretanii. Kolejne pięć aktów opisuje nagłe zmiany sojuszów i liczne intrygi, odbywające się na dworze. W końcu, króla zabija mnich, podając mu truciznę.
Przez cały czas trwania utworu wypowiada się postać znana jako Bękart (ang. The Bastard, wzorowany jest na prawdziwej osobie, Filipie z Cognac), która przedstawia swoje krytyczne uwagi na temat szlachectwa, dbania o własne interesy i angielskiej suwerenności.
Wielu badaczy obecnie uważa, że dziwne jest, iż w dziele tym nie pojawia się Magna Charta Libertatum, chociaż to właśnie z jej wydania najbardziej znany jest Jan bez Ziemi. Trzeba jednak pamiętać, że w czasach Szekspira była uważana nie za przejaw budowy wolności, a za wstydliwą próbę osłabienia monarchii.
| Tragedie | |
|---|---|
| Komedie |
|
| Kroniki | |
| Wiersze i poematy | |
| Utwory przypisywane Szekspirowi i zaginione |
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
