| Państwo | |
|---|---|
| Liczebność (2023) |
2277 |
| % ludności kraju (2023) |
0,4% |
| Liczba zborów (2023) |
35 |
| Rozpoczęcie działalności |
Świadkowie Jehowy w Republice Zielonego Przylądka – społeczność wyznaniowa w Republice Zielonego Przylądka, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca w 2023 roku 2277 głosicieli, należących do 35 zborów. Na dorocznej uroczystości Wieczerzy Pańskiej w 2023 roku zgromadziły się 7802 osoby[1][2][a]. Nadzór nad działalnością miejscowych Świadków Jehowy sprawuje Biuro Oddziału w Portugalii[3].
W roku 1958 na wyspie São Tiago Luis Alves Andrade przypadkowo zetknął się z publikacjami Świadków Jehowy (broszury: „Ta dobra nowina o Królestwie” i „Oto wszystko nowe czynię”, a także książka Niech Bóg będzie prawdziwy). Zdobytymi wiadomościami podzielił się ze swym przyjacielem Francisco Tavaresem. Mężczyźni dokładnie je analizowali, a podane treści sprawdzali w Biblii. Przez kilka lat obaj prenumerowali czasopisma „Strażnica” i „Przebudźcie się!”. W roku 1968 zostali ochrzczeni podczas pierwszej w tym kraju wizyty nadzorcy obwodu. W tym samym roku pierwszych trzech głosicieli złożyło sprawozdanie z działalności kaznodziejskiej. Wkrótce powstał pierwszy zbór.
W roku 1962 do kraju przybył George Amado – absolwent Biblijnej Szkoły Strażnicy – Gilead. Wkrótce dołączył także pionier specjalny Jack Pina, aby prowadzić działalność misjonarską na wyspie Brava. W niecałe dwa miesiące misjonarze założyli 14 studiów Biblii, a na uroczystości Pamiątki w 1963 roku zgromadziło się 45 osób. Jednak wkrótce nakazano obu opuścić wyspy.
5–10 sierpnia 1963 roku Świadkowie Jehowy z Republiki Zielonego Przylądka uczestniczyli w kongresie międzynarodowym w Paryżu – pod hasłem „Pokój na ziemi” na stadionie w Colombes razem ze Świadkami z innych państw, a szczególnie z krajów i terytoriów portugalskojęzycznych. W roku 1973 założono drugi zbór, a w kraju działało 14 głosicieli. Rok później przybyło kilku portugalskich współwyznawców – pionierów specjalnych. W 1975 roku liczba głosicieli wyniosła 36 osób, a w 1976 roku ponad 60, w tym 10 pionierów specjalnych. W styczniu 1978 roku czterech pionierów zostało wydalonych z kraju[4]. W tym samym roku pewien pionier powrócił z Portugalii na ojczystą wyspę São Nicolau i wkrótce powstał tam pierwszy zbór (w 1992 roku 3 zbory). Liczbę 100 głosicieli osiągnięto w 1979 roku, a 200 – w roku 1986. Dwa lata później przekroczono liczbę 300 głosicieli.
30 listopada 1990 roku minister sprawiedliwości Republiki Zielonego Przylądka podpisał rozporządzenie zatwierdzające statut tamtejszego Stowarzyszenia Świadków Jehowy, przyznając mu tym samym osobowość prawną. W listopadzie 1994 roku osiągnięto nową najwyższą liczbę głosicieli – 861. W roku 1995 przekroczono liczbę 1000 głosicieli. W 2000 roku zanotowano liczbę ponad 1500 głosicieli, w 2010 roku – 1938, a w roku 2013 – 2030 głosicieli.
25 września 2022 roku Mário Pinto de Oliveira z portugalskiego Komitetu Oddziału ogłosił wydanie Biblii — Ewangelii według Mateusza w języku kreolskim Wysp Zielonego Przylądka. Ze specjalnego wirtualnego programu, który był transmitowany z portugalskiego Biura Oddziału w Lizbonie skorzystało 3812 osób. W Republice Zielonego Przylądka tym językiem posługuje się 2293 głosicieli. Na terenie portugalskiego Biura Oddziału działają 42 zbory i 3 grupy posługujące się tą odmianą języka kreolskiego. Świadkowie Jehowy zaczęli tłumaczyć publikacje na ten język w roku 2015. Biuro Tłumaczeń znajduje się w mieście Praia[5].
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
