Świadkowie Jehowy w Mongolii
Państwo

 Mongolia

Liczebność
(2023)

432

% ludności kraju
(2023)

0,014%

Liczba zborów
(2023)

8

Rozpoczęcie działalności

lata 90. XX w.

Mapa konturowa Mongolii
Miejscowości w Mongolii, w których w grudniu 2020 działały zbory Świadków Jehowy[1].

Świadkowie Jehowy w Mongolii – społeczność wyznaniowa w Mongolii, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca w 2023 roku 432 głosicieli, należących do 8 zborów[a][2][b][3] (w tym zbór mongolskiego języka migowego) i 3 grup na oddaleniu[4]. Na dorocznej uroczystości Wieczerzy Pańskiej w 2023 roku zgromadziło się 1337 osób[3].

W 2020 roku członkowie 8 zborów w Mongolii korzystali z 8 Sal Królestwa[1]: trzech w Ułan Bator[5][6][7] (w tym jednej w dzielnicy Nalajch) oraz po jednej w Erdenet[8], Kobdo[9], Dalandzadgad[10], Czojbalsan[11] i w Darchanie[12]. Biuro Krajowe i Biuro Tłumaczeń znajduje się w Ułan Bator[13][14]. Działalność miejscowych Świadków Jehowy koordynuje Biuro Oddziału w Ebinie w Japonii[15].

Historia

Świadkowie Jehowy aktywnie działają w tym kraju od początku lat 90. XX wieku[16][17]. Wcześniej, przebywający na krótko w tym kraju obcokrajowcy (pod koniec lat 80. XX w. polscy współwyznawcy) zaznajamiali niektórych ze swoimi wierzeniami. Inni poznali wierzenia Świadków Jehowy przebywając w Polsce[13][18]. Pierwszymi Świadkami Jehowy w tym kraju było małżeństwo niesłyszących[19], którzy z działalnością Świadków Jehowy zetknęli się w rosyjskim Sankt Petersburgu. Zostali ochrzczeni w 1996 roku na kongresie pod hasłem „Posłańcy pokoju Bożego” w Rosji[13]. Do Mongolii kierowano również głosicieli w celu prowadzenia działalności kaznodziejskiej.

Około 1998 roku grupę głosicieli w Ułan Bator odwiedził Roman Skiba, usługujący wówczas jako nadzorca okręgu w Rosji na obszarze Syberii i Dalekiego Wschodu[20]. W lutym 1999 roku w celu wspierania miejscowych głosicieli do Ułan Bator został skierowany Andreas Michel pochodzący z Kazachstanu – absolwent 4. klasy Kursu Usługiwania w Rosji. Usługiwał on jako pionier specjalny[21].

W 1999 roku zarejestrowano organizację prawną, reprezentującą Świadków Jehowy w Mongolii[22]. W tym też roku przygotowano w języku mongolskim specjalną publikację Świadków Jehowy Jak bardzo cenisz sobie życie?, przeznaczoną dla mieszkańców Mongolii. W listopadzie i grudniu 1999 roku przeprowadzono w Ułan Bator kampanię, podczas której w ciągu 10 dni 22 głosicieli działających w Mongolii bezpłatnie udostępniło ponad 10 tysięcy jej egzemplarzy. O kampanii tej pozytywnie wypowiedziało się wielu przedstawicieli władz, a także kilkukrotnie wspomniano o niej w telewizji, radiu i trzech gazetach[23].

W 2000 roku w stolicy działał jedyny zbór w kraju, liczący około 30 członków[16]. W tym początkowym okresie działalności w Mongolii Świadkowie Jehowy zaliczani byli do zagranicznych grup misyjnych[24][25].

W 2008 roku powstał trzeci zbór, a liczba Świadków Jehowy wyniosła 195 osób[26]. Na początku 2010 roku do kraju przybyli kolejni misjonarze Szkoły Gilead. W 2011 roku zanotowano liczbę 306 głosicieli i powstał czwarty zbór[27]. 9 września 2011 roku w Ułan Bator z udziałem członka Ciała Kierowniczego Świadków Jehowy Gerrita Löscha odbyło się uroczyste otwarcie Biura Tłumaczeń. Brał on też udział w kongresie regionalnym pod hasłem „Niech przyjdzie Królestwo Boże!”, na który przybyły 594 osoby, a 17 zostało ochrzczonych[28].

W 2012 roku powstały dwa kolejne zbory w Ułan Bator[29], a w roku 2015 w Kobdo i w Dalandzadgad. W roku 2014 w kongresie regionalnym pod hasłem „Szukajmy najpierw Królestwa Bożego!” uczestniczyło ogółem 616 osób, a 16 zostało ochrzczonych[30]. 25 marca 2017 roku wydano Chrześcijańskie Pisma Greckie w Przekładzie Nowego Świata (Nowy Testament) w języku mongolskim[31]. W sierpniu 2019 roku delegacja z Mongolii brała udział w kongresie międzynarodowym pod hasłem „Miłość nigdy nie zawodzi!” w Warszawie[32]. W 2019 roku zanotowano liczbę 471 głosicieli, a na uroczystości Wieczerzy Pańskiej zebrały się 1433 osoby.

Zebrania zborowe odbywają się w języku mongolskim i mongolskim języku migowym[1]. Ponad 40% głosicieli pełni stałą służbę pionierską[33]. Publikacje biblijne ukazują się w języku mongolskim[34] (w tym mongolskim klasycznym[35]) oraz mongolskim migowym[36].

Sytuacja wyznawców

Konstytucja Mongolii gwarantuje wolność sumienia i praktykowania religii, zabrania dyskryminacji z powodów religijnych i wprowadza rozdział religii od instytucji państwa. Przepisy wymagają, by organizacje religijne zarejestrowały się w odpowiednim urzędzie; wymagane jest też coroczne odnawianie tej rejestracji, a także konieczność rejestrowania lokalnych struktur religijnych w poszczególnych regionach. Zdarzają się przypadki znacznego opóźniania lub odmowy rejestracji przez lokalne władze[22].

W 1999 roku nastąpiła rejestracja osoby prawnej, reprezentującej Świadków Jehowy w Mongolii (Religious Society of Jehovah’s Witnesses in Mongolia), jednak rejestracja ta musi być odnawiana co roku. W 2015 roku władze Mongolii zaczęły odmawiać odnawiania rejestracji[37], biorąc pod uwagę zarzut, że „działalność organizacji religijnej Świadków Jehowy jest sprzeczna z bezpieczeństwem narodowym oraz z prawami i wolnością obywateli”, opublikowany m.in. na stronie internetowej zaluu.com[38][37]. Po zaskarżeniu tej odmowy rejestracji do Administracyjnego Sądu Pierwszej Instancji w Ułan Bator Świadkowie Jehowy uzyskali możliwość odnowienia rejestracji, która nastąpiła pod koniec 2016 roku[22].

Jednakże w styczniu 2017 Rada Miejska wydała orzeczenie, w którym unieważniła zezwolenie osobie prawnej reprezentującej Świadków Jehowy na prowadzenie działalności religijnej. Decyzję Rady Miejskiej uchylił Sąd Administracyjny, stwierdzając, że narusza ona podstawowe prawa do manifestowania swojej religii lub przekonań. 14 czerwca 2018 roku Urząd Miasta wydał dokument odnawiający prawną rejestrację Świadków Jehowy w Ułan Bator[39].

Statystyki

Dane liczbowe dotyczące działalności Świadków Jehowy w Mongolii obejmują okres od 1999 roku. Mongolia należała wówczas do krajów, w których osiągano najwyższy wzrost procentowy liczby wyznawców[40][41].

Liczba głosicieli (w tym pionierów)

Dane na podstawie oficjalnych raportów o działalności[42]:

  • najwyższa liczba głosicieli osiągnięta w danym roku służbowym[c] (liczby nad słupkami na wykresie)
  • przeciętna liczba pionierów w danym roku służbowym (ciemniejszym odcieniem, liczby na słupkach wykresu, od 2017 roku tylko pionierów pełnoczasowych, bez pomocniczych)

Uwagi

  1. ↑ Zbory i grupy mongolskojęzyczne działają również w Czechach, Niemczech, Francji, Korei Południowej, Stanach Zjednoczonych, Szwecji, Turcji i na Węgrzech.
  2. ↑ W związku z pandemią COVID-19 od 14 marca 2020 do 31 sierpnia 2022 roku działalność od domu do domu była zawieszona (prowadzona była listownie, telefonicznie, w formie elektronicznej, od 31 maja 2022 roku wznowiono publiczną działalność ewangelizacyjną). Od 1 kwietnia 2022 roku program uroczystości Pamiątki śmierci Jezusa Chrystusa oraz zebrań zborowych przeprowadzany jest w formie hybrydowej: w Sali Królestwa i poprzez wideokonferencje. Do 31 grudnia 2022 roku wstrzymano organizowanie kongresów regionalnych i zgromadzeń obwodowych z osobistym udziałem obecnych. Ich program został zamieszczony w oficjalnym serwisie internetowym jw.org.
  3. ↑ Rok służbowy liczony jest od września poprzedniego roku kalendarzowego do sierpnia danego roku kalendarzowego.

Przypisy

  1. ↑ a b c Dane według wyszukiwarki zborów, na oficjalnej stronie Świadków Jehowy jw.org [dostęp 2020-12-22].
  2. ↑ Watchtower, Sprawozdanie z działalności Świadków Jehowy w poszczególnych krajach w roku 2023 [online], jw.org [dostęp 2024-04-14].
  3. ↑ a b Mongolia – Ilu tam jest Świadków Jehowy [online], jw.org [dostęp 2024-04-14].
  4. ↑ JW Broadcasting – luty 2016 [online], jw.org, 1 lutego 2016 [dostęp 2016-02-01].
  5. ↑ Еховагийн Гэрчүүд - Улаанбаатар [online], wikimapia.org (mong.).
  6. ↑ Еховагийн Гэрчүүд - Улаанбаатар [online], wikimapia.org (mong.).
  7. ↑ Еховагийн Гэрчүүд - Налайх [online], wikimapia.org (mong.).
  8. ↑ Еховагийн Гэрчүүд - Эрдэнэт | Sala Królestwa Świadków Jehowy [online], wikimapia.org (mong.).
  9. ↑ Еховагийн Гэрчүүд - Ховд [online], wikimapia.org (mong.).
  10. ↑ Еховагийн Гэрчүүд - Даланзадгад [online], wikimapia.org (mong.).
  11. ↑ Еховагийн Гэрчүүд - Чойбалсан [online], wikimapia.org (mong.).
  12. ↑ Еховагийн Гэрчүүд - Дархан [online], wikimapia.org (mong.).
  13. ↑ a b c Sprawozdanie z Azji [online], jw.org, 20 listopada 2017 [dostęp 2017-11-25].
  14. ↑ stopka redakcyjna, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, luty 2017, s. 2, ISSN 1234-1150.
  15. ↑ Watchtower, Kontakt. Mongolia [online], jw.org [dostęp 2020-01-01].
  16. ↑ a b Mission Atlas Project: Mongolia Profile [online], World Missions Atlas Project (www.worldmap.org), s. 11 [dostęp 2012-10-15] [zarchiwizowane z adresu 2015-11-23] (ang.).
  17. ↑ World Christian: Today’s Mission Magazine, Today’s Mission Incorporated, 1991, s. 31 (ang.).
  18. ↑ Watchtower, Rocznik Świadków Jehowy 2004, Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2004, s. 59, ISBN 83-86930-72-5.
  19. ↑ Wysoko ceń niesłyszących braci i siostry!, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, 15 listopada 2009, s. 30, ISSN 1234-1150.
  20. ↑ Rocznik Świadków Jehowy, Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2008, s. 209–211.
  21. ↑ Andreas Michel: Jehowa cierpliwie mnie szkolił [online], jw.org, 22 października 2016 [dostęp 2016-10-25].
  22. ↑ a b c Bureau of Democracy, Human Rights and Labor, International Religious Freedom Report for 2017: Mongolia [online], U.S. Department of State [dostęp 2018-07-07] (ang.).
  23. ↑ Watchtower, Rocznik Świadków Jehowy 2001, Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2001, s. 53, ISBN 83-86930-44-6.
  24. ↑ Bureau of Democracy, Human Rights and Labor, 2000 Annual Report on International Religious Freedom: Mongolia [online], U.S. Department of State, 5 września 2000 [dostęp 2018-07-07] (ang.).
  25. ↑ Senate (U.S.) Committee on Foreign Relations, Annual Report on International Religious Freedom, 2004, Government Printing Office, listopad 2004 (ang.).
  26. ↑ Watchtower, Rocznik Świadków Jehowy 2009, Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2009, s. 36, 37, ISBN 978-83-61557-00-5.
  27. ↑ Watchtower, Rocznik Świadków Jehowy 2012, Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2012, s. 48, 49, ISBN 978-83-61557-26-5.
  28. ↑ Дэлгэрүүлэх ажлын амжилт, „Nasza Służba Królestwa”, Watchtower, luty 2012, s. 4.
  29. ↑ Dane według wyszukiwarki zborów, na oficjalnej stronie Świadków Jehowy jw.org [dostęp 2012-10-16].
  30. ↑ Дэлгэрүүлэх ажлын амжилт, „Nasza Służba Królestwa”, Watchtower, kwiecień 2015, s. 8.
  31. ↑ Хүн бүхэнд ойлгомжтой Библийн орчуулга, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, jw.org, 1 kwietnia 2017, s. 10, ISSN 1234-1150.
  32. ↑ Watchtower, Kongresy międzynarodowe 2019 [online], jw2019.org, 8 sierpnia 2018 [dostęp 2018-08-22] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-20].
  33. ↑ Watchtower, Sprawozdanie z działalności Świadków Jehowy na całym świecie w roku służbowym 2017 [online], jw.org.
  34. ↑ Watchtower, jw.org (j. mongolski) [online], jw.org [dostęp 2021-03-12].
  35. ↑ Watchtower, jw.org (j. migowy klasyczny) [online], jw.org [dostęp 2021-03-12].
  36. ↑ Watchtower, jw.org (j. mongolski migowy) [online], jw.org [dostęp 2021-03-12].
  37. ↑ a b INT_CCPR_CSS_MNG_27614_E.docx [online], Wysoki Komisarz Narodów Zjednoczonych do spraw Praw Człowieka [dostęp 2018-07-01] (ang.).
  38. ↑ “Еховагийн гэрчүүд” шашны байгууллагын үйл ажиллагаа нь Үндэсний аюулгүй байдал, иргэдийн эрх, эрх чөлөөнд харшилж байна [online], zaluu.com, 9 czerwca 2015 [dostęp 2018-07-10] (mong.).
  39. ↑ Watchtower, Zwycięstwo wolności religijnej w Mongolii – Świadkowie Jehowy ponownie zarejestrowani [online], jw.org, 24 sierpnia 2018 [dostęp 2018-11-27].
  40. ↑ Watchtower, Rocznik Świadków Jehowy 2000, Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2000, s. 32–39, ISBN 83-86930-36-5.
  41. ↑ Andrew Holden, Jehovah’s Witnesses: Portrait of a Contemporary Religious Movement, Abingdon & New York: Routledge, 2002, ISBN 0-415-26609-2 (ang.).
  42. ↑
    Dane statystyczne za:
    • 1963 — Raport ze służby świadków Jehowy na całym świecie za rok 1963. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. LXXXV nr 6, s. 10–13, 1964. 
    • 1964 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. LXXXVI nr 8, s. 10–13, 1965. 
    • 1965 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. LXXXVII nr 14, s. 8–11, 1966. 
    • 1966 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. LXXXVIII nr 5, s. 10–13, 1967. 
    • 1967 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. LXXXIX nr 6, s. 10–12, 1968. 
    • 1968 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. XC nr 4, s. 10–12, 1969. 
    • 1969 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. XCI nr 4, s. 14–19, 1970. 
    • 1970 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. XCII nr 4, s. 20–25, 1971. 
    • 1971 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. XCIII nr 5, s. 18–23, 1972. 
    • 1972 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. XCIV nr 6, s. 22–27, 1973. 
    • 1973 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. XCV nr 8, s. 12–17, 1974. 
    • 1974 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. XCVI nr 8, s. 14–19, 1975. 
    • 1975 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. XCVII nr 8, s. 14–19, 1976. 
    • 1976 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. XCVIII nr 8, s. 10–15, 1977. 
    • 1977 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. XCIX nr 8, s. 14–19, 1978. 
    • 1978 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. C nr 8, s. 8–13, 1979. 
    • 1979 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. CI nr 7, s. 16–21, 1980. 
    • 1980 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. CII nr 7, s. 18–23, 1981. 
    • 1981 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. CIII nr 7, s. 12–17, 1982. 
    • 1982 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. CIV nr 7, s. 12–17, 1983. 
    • 1983 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. CV nr 8, s. 16–21, 1984. 
    • 1984 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. CVI nr 8, s. 20–25, 1985. 
    • 1985 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. CVII nr 5, s. 20–25, 1986. 
    • 1986 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. CVIII nr 3, s. 6–11, 1987. 
    • 1987 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. CIX nr 3, s. 12–17, 1988. 
    • 1988 — Sprawozdanie z działalności Świadków Jehowy na całym świecie w roku służbowym 1988. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, s. 4–7, 15 lutego 1989. 
    • 1989 — Sprawozdanie z działalności Świadków Jehowy na całym świecie w roku służbowym 1989. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, s. 20–23, 1 stycznia 1990. 
    • 1990 — Sprawozdanie z działalności Świadków Jehowy na całym świecie w roku służbowym 1990. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, s. 18–21, 1 stycznia 1991. 
    • 1991 — Sprawozdanie z działalności Świadków Jehowy na całym świecie w roku służbowym 1991. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, s. 10–13, 1 stycznia 1992. 
    • 1992 — Sprawozdanie z działalności Świadków Jehowy na całym świecie w roku służbowym 1992. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, s. 12–15, 1 stycznia 1993. 
    • 1993 — Rocznik Świadków Jehowy 1994. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 1994, s. 34–41.
    • 1994 — Rocznik Świadków Jehowy 1995. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 1995, s. 34–41.
    • 1995 — Rocznik Świadków Jehowy 1996. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 1996, s. 34–41. ISBN 83-904630-5-9.
    • 1996 — Rocznik Świadków Jehowy 1997. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 1997, s. 34–41. ISBN 83-86930-08-X.
    • 1997 — Rocznik Świadków Jehowy 1998. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 1998, s. 32–39. ISBN 83-86930-18-7.
    • 1998 — Rocznik Świadków Jehowy 1999. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 1999, s. 32–39. ISBN 83-86930-29-2.
    • 1999 — Rocznik Świadków Jehowy 2000. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2000, s. 32–39. ISBN 83-86930-36-5.
    • 2000 — Rocznik Świadków Jehowy 2001. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2001, s. 32–39. ISBN 83-86930-44-6.
    • 2001 — Rocznik Świadków Jehowy 2002. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2002, s. 32–39. ISBN 83-86930-54-3.
    • 2002 — Rocznik Świadków Jehowy 2003. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2003, s. 32–39. ISBN 83-86930-60-8.
    • 2003 — Rocznik Świadków Jehowy 2004. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2004, s. 32–39. ISBN 83-86930-72-5.
    • 2004 — Rocznik Świadków Jehowy 2005. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2005, s. 32–39. ISBN 83-86930-76-4.
    • 2005 — Rocznik Świadków Jehowy 2006. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2006, s. 32–39. ISBN 83-86930-83-7.
    • 2006 — Rocznik Świadków Jehowy 2007. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2007, s. 32–39. ISBN 83-86930-89-6.
    • 2007 — Rocznik Świadków Jehowy 2008. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2008, s. 32–39. ISBN 83-86930-93-4.
    • 2008 — Rocznik Świadków Jehowy 2009. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2009, s. 32–39. ISBN 978-83-61557-00-5.
    • 2009 — Rocznik Świadków Jehowy 2010. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2010, s. 32–39. ISBN 978-83-61557-06-7.
    • 2010 — Rocznik Świadków Jehowy 2011. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2011, s. 40–47. ISBN 978-83-61557-21-0.
    • 2011 — Rocznik Świadków Jehowy 2012. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2012, s. 44–51. ISBN 978-83-61557-26-5.
    • 2012 — Rocznik Świadków Jehowy 2013. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2013, s. 180–187. ISBN 978-83-61557-32-6.
    • 2013 — Rocznik Świadków Jehowy 2014. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2014, s. 178–187.
    • 2014 — Rocznik Świadków Jehowy 2015. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2015, s. 178–187.
    • 2015 — Rocznik Świadków Jehowy 2016. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2016, s. 178–187.
    • 2016 — Rocznik Świadków Jehowy 2017. Towarzystwo Strażnica, 2016, s. 178–187.
    • 2017 — Ilu Świadków Jehowy jest na całym świecie. jw.org. [dostęp 2018-01-11]. – podstrony dla poszczególnych krajów

Linki zewnętrzne

  • Watchtower, Świadkowie Jehowy na całym świecie. Mongolia [online], jw.org [dostęp 2020-12-22].
  • INT_CCPR_CSS_MNG_27614_E.docx [online], Wysoki Komisarz Narodów Zjednoczonych do spraw Praw Człowieka [dostęp 2018-07-01] (ang.).
  • Bureau of Democracy, Human Rights and Labor, International Religious Freedom Report for 2017: Mongolia [online], U.S. Department of State [dostęp 2018-07-07] (ang.).
Świadkowie Jehowy w Azji

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się