Państwo | |
---|---|
Liczebność (2023) |
18 129 |
% ludności kraju (2023) |
0,13% |
Liczba zborów (2023) |
374 |
Rozpoczęcie działalności |
Świadkowie Jehowy w Burundi – społeczność wyznaniowa w Burundi, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca w 2023 roku 18 129 głosicieli, należących do 374 zborów[1]. Na dorocznej uroczystości Wieczerzy Pańskiej w 2023 roku zgromadziło się 65 540 osób[2][a]. Działalność miejscowych głosicieli koordynuje Biuro Oddziału w Bujumburze[3], gdzie znajduje się również Sala Zgromadzeń.
W 1963 roku do Burundi skierowano dwóch Świadków Jehowy z Rodezji Północnej (obecna Zambia). Rok później do Burundi przybyło czterech misjonarzy z Biblijnej Szkoły Strażnicy Gilead, którzy prowadzili działalność zaledwie przez kilka miesięcy, gdyż władze nakazały im opuścić kraj[4]. Jeden z nich podtrzymywał kontakt listowny z zainteresowanym i dowiedział się, że studiuje on Biblię z 26 osobami. Działalność kaznodziejską pilnie kontynuował też Świadek Jehowy z Tanzanii, który przeniósł się do Burundi.
W lipcu 1972 roku czterech Świadków Jehowy uwięziono za przekonania religijne, a następnie zamordowano. Działalność prowadziło dalej 51 głosicieli[5].
W 1975 roku Świadkowie Jehowy wnieśli prośbę o legalizację działalności, jednakże w marcu 1977 działalność Świadków Jehowy obłożono oficjalnym zakazem. Współwyznawcy z całego świata nie szczędzili starań, by wyjaśnić tę sprawę członkom gabinetu prezydenta Jean-Baptiste'a Bagazy, ale listy i wizyty w ambasadzie Burundi we Francji i w Belgii oraz spotkania z przedstawicielami rządu nie dały rezultatu. 16 lutego 1989 roku prezydent Republiki Burundi, Pierre Buyoya, odbył konferencję z gubernatorami prowincji. W wyniku tego spotkania wybuchły zaciekłe prześladowania religijne wymierzone przeciw Świadkom Jehowy; objęły one swym zasięgiem znaczne obszary kraju. Wkrótce na mężczyzn, kobiety, a nawet na dzieci posypały się niesłuszne aresztowania, którym towarzyszyło bicie, głodzenie, tortury. Czytelnicy „Strażnicy” z należnym władzom szacunkiem pisali apele bezpośrednio do prezydenta Buyoyi, apelując o powstrzymanie prześladowań religijnych i o zalegalizowanie działalności Świadków Jehowy[6][7]. W 1990 roku kierowano dalsze apele do prezydenta Burundi o zaprzestanie prześladowań tego wyznania[8].
W 1993 roku zalegalizowano działalność Świadków Jehowy w Burundi. W roku 1999, dzięki międzynarodowej pomocy, w kraju postawiono w ciągu zaledwie kilku miesięcy 11 Sal Królestwa. W mieście Gitega Sala Królestwa była pierwszym budynkiem wzniesionym na pewnym wzgórzu. Zgodnie z tamtejszym zwyczajem mieszkańcy tej okolicy nazywają je teraz Górą Jehowy[9]. 8 września Państwowe Biuro do spraw Alfabetyzacji Dorosłych (wydział Ministerstwa Edukacji) nagrodziło 4 zaangażowanych wolontariuszy szkolenia zorganizowanego przez Świadków Jehowy, za „wielki trud włożony w zwalczanie analfabetyzmu”. 75% uczestników szkoleń stanowiły dorosłe kobiety, grupa zazwyczaj wzbraniająca się od udziału w takich programach[10][11][12][13].
W lipcu 1994 roku Świadkowie Jehowy z Belgii, Francji i Szwajcarii zorganizowali pomoc humanitarną dla Świadków Jehowy w Burundi i w Rwandzie[14].
W roku 2000 liczba Świadków Jehowy w Burundi wynosiła 4698 osób (0,07% ludności). 25 listopada 2006 roku oddano do użytku Biura Oddziału w Bujumburze, a uroczystości przewodził członek Ciała Kierowniczego Guy H. Pierce[15]. W biurze tym podjęto tłumaczenie literatury biblijnej na język rundi[3]. W 2007 roku wydano Chrześcijańskie Pisma Greckie w Przekładzie Nowego Świata (Nowy Testament) w języku rundi (całe Pismo Święte wydano w 2013 roku). Zanotowano też liczbę 7457 głosicieli w 128 zborach, a na uroczystości Wieczerzy Pańskiej zebrało się 37 471 osób[16]. Rok później liczba Świadków Jehowy wynosiła 8233 osoby. Pod koniec 2009 roku do kraju dotarli kolejni misjonarze, absolwenci 127. klasy Szkoły Gilead. Dwa lata później przyjechała kolejna grupa misjonarzy – w 2015 roku w Burundi działało 14 misjonarzy[17]. W roku 2009 zanotowano liczbę 10 552 głosicieli (0,1% ludności). Zorganizowano pomoc medyczną dla przebywających w obozach dla uchodźców[18]. W 2010 roku liczba głosicieli wzrosła do 11 802, a w 2019 roku do 15 565.
5 marca 2016 roku Biuro Oddziału odwiedził przedstawiciel Biura Głównego Świadków Jehowy. Specjalny program był w całości transmitowany do zborów w całym kraju za pośrednictwem głównej państwowej stacji radiowej. Liczbę słuchaczy oszacowano na cztery miliony osób[19].
Zebrania zborowe odbywają się językach: rundi, amerykańskim języku migowym, burundyjskim języku migowym, francuskim, suahili i kongo-suahili, a kongresy regionalne w językach: rundi, amerykańskim języku migowym, francuskim i suahili.
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.