Ten artykuł od 2016-09 wymaga zweryfikowania podanych informacji.
Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach:
Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Śrutowniki służą do śrutowaniaziarna zbóż. Efektem finalnym jest śruta, mająca zastosowanie w piwowarstwie do wyrobu piwa lub jako pasza dla zwierząt hodowlanych. W przemyśle piwowarskim śrutowniki zwane są również młynem, natomiast w rolnictwie – rozdrabniaczem pasz.
Śrutowniki w rolnictwie
Rozróżnia się śrutowniki:
żarnowe – dwa kamienie (dolny stały, górny obrotowy) rozdrabniają wpadające między nie zboże. Zwykle obracane były ręcznie.
kamieniowe – dwa kamienie o regulowanej odległości między nimi, jeden stały, drugi ruchomy o poziomej osi obrotu z podajnikiem ślimakowym poddającym ziarno. Rozdrabniają (ścierają) wpadające między nie zboże. Stopień rozdrobnienia ziarna zależy od ustawienia odległości pomiędzy kamieniami. Z reguły napędzane maszynowo.
bijakowe – zespół bijaków (metalowych płyt) obracających się szybko na wale. Bijaki uderzając z dużą energią w ziarno powodują jego rozdrobnienie. Stopień rozdrobnienia ziarna zależy od wielkości oczek sita w obudowie śrutownika. Z reguły obracane maszynowo.
Uważa się, że śrutowniki kamieniowe dają lepszą paszę niż bijakowe. Ważne, aby ziarna zbóż były suche; gdy są mokre, podczas ścierania wzrasta ich temperatura, co może doprowadzić do uszkodzenia śrutownika.
Witaj
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
