Ślad ekologiczny – wskaźnik umożliwiający oszacowanie zużycia zasobów naturalnych w stosunku do możliwości ich odtworzenia przez Ziemię. Stanowi podstawę analizy zapotrzebowania człowieka na zasoby naturalne biosfery[1]. Porównywana jest ludzka konsumpcja zasobów naturalnych ze zdolnością planety Ziemi do ich regeneracji. Ślad ekologiczny to szacowana liczba hektarów powierzchni lądu i morza potrzebna do rekompensacji zasobów zużytych na konsumpcję i absorpcję odpadów. Ślad mierzony jest w globalnych hektarach (gha) na osobę.
Europejska Agencja Środowiska wymienia eksploatację ziemi, wzorce konsumpcyjne i modele handlowe jako największe zagrożenia przyrodnicze w Europie. Obecnie największym wyzwaniem są zanieczyszczenia ze źródeł rozproszonych[2].
Według raportu WWF Europa 2007, mimo że wszystkie kraje Unii Europejskiej pogłębiają ekologiczny deficyt Ziemi, Polska zajmuje 20. pozycję z 24 analizowanych państw UE. Mniejszy ślad ekologiczny zostawiają tylko Bułgaria, Słowacja, Łotwa i Rumunia[3].
Mimo że Polacy nadal eksploatują prawie 2 razy więcej niż wynoszą zasoby naturalne kraju, od 1990 r. udało się zmniejszyć deficyt ekologiczny z 3,83 globalnych ha na mieszkańca do 3,3 gha na mieszkańca[1].
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.