Łazarz
Лазар
Rostysław Szweć
Ростислав Швець
Metropolita symferopolski i krymski
Ilustracja
Kraj działania

Ukraina

Data i miejsce urodzenia

22 kwietnia 1939
Komaryn

Metropolita symferopolski i krymski
Okres sprawowania

1992-2023

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Inkardynacja

Eparchia symferopolska i krymska

Śluby zakonne

1 kwietnia 1980

Diakonat

5 marca 1972

Prezbiterat

12 marca 1972

Chirotonia biskupia

18 kwietnia 1980

Odznaczenia
Order „Za zasługi” I klasy (Ukraina) Order „Za zasługi” II klasy (Ukraina) Order „Za zasługi” III klasy (Ukraina)
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

18 kwietnia 1980

Miejscowość

Kijów

Miejsce

Sobór św. Włodzimierza

Konsekrator

Filaret (Denysenko)

Łazarz, imię świeckie Rostysław Szweć (ur. 22 kwietnia 1939 w Komarynie) – biskup Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego, wcześniej w latach 1992–2022 Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego.

Życiorys

Urodził się w rodzinie chłopskiej. Po ukończeniu szkoły podstawowej wstąpił jako posłusznik do skitu Świętego Ducha podległego ławrze Poczajowskiej, następnie przeniósł się do monasteru Zaśnięcia Matki Bożej w Żyrowiczach. W 1957 rozpoczął naukę w seminarium duchownym w Mińsku, którą przerwał na okres 1958–1961 w celu odbycia zasadniczej służby wojskowej. W 1964 ukończył seminarium duchowne w Odessie, zaś cztery lata później – wyższe studia teologiczne w Leningradzkiej Akademii Duchownej[1].

5 marca 1972 został wyświęcony na diakona, zaś tydzień później – na kapłana. Służył w soborze św. Włodzimierza w Kijowie oraz w żeńskim monasterze Opieki Matki Bożej w tym samym mieście do 1978, gdy został skierowany do eparchii argentyńskiej i południowoamerykańskiej. Otrzymał wówczas godność protoprezbitera[1].

1 kwietnia 1980 złożył wieczyste śluby zakonne, 7 kwietnia tego samego roku otrzymał godność archimandryty. 18 kwietnia 1980 miała miejsce jego chirotonia na biskupa argentyńskiego i południowoamerykańskiego, w czasie której otrzymał również godność egzarchy Ameryki Środkowej i Południowej[1].

W 1985 otrzymał godność arcybiskupa i został przeniesiony do eparchii iwano-frankiwskiej. Jednak jeszcze w tym samym roku ponownie skierowano go do eparchii argentyńskiej, gdzie pozostawał przez kolejne cztery lata. W 1989 mianowany biskupem tarnopolskim i krzemienieckim, w 1991 odeskim i izmaelskim, w 1992 – symferopolskim i krymskim[1]. Na początku lat 90. XX wieku popierał dążenia metropolity kijowskiego Filareta do autokefalizacji Kościoła prawosławnego na Ukrainie, co stało się przyczyną jego usunięcia z eparchii odeskiej, której duchowieństwo masowo opowiadało się przeciwko tej koncepcji[2].

Od 2002 nosi tytuł metropolity. W 2012 mianowany stałym członkiem Świętego Synodu Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego[3].

W czasie kryzysu krymskiego wzywał mieszkańców Krymu do spokoju i zachowania jedności[4].

30 lipca 2017 podczas uroczystości z okazji święta floty Federacji Rosyjskiej błogosławił na Krymie rosyjską Flotę Czarnomorską[5]. Dzień wcześniej jego podwładni duchowni udzielili błogosławieństwa także pracownikom jednego z utworzonych na Krymie oddziałów Federalnej Służby Bezpieczeństwa Federacji Rosyjskiej (FSB)[5].

W 2022 r. na wniosek metropolity Łazarza, a także biskupów teodozyjskiego Platona i dżankojskiego Aleksego Święty Synod Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego wyłączył kierowane przez nich eparchie – wszystkie na terytorium Krymu – z jurysdykcji autonomicznego Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego Patriarchatu Moskiewskiego i podporządkował bezpośrednio patriarsze moskiewskiemu i całej Rusi[6].

W 2023 r. Święty Synod Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego przeniósł go w stan spoczynku[7].

Przypisy

  1. a b c d Митрополит Сімферопольський і Кримський Лазар (Ростислав Пилипович Швець)
  2. Plokhy S., Sysyn F.: Religion and Nation in Modern Ukraine. Toronto and Edmonton: Canadian Institute of Ukrainian Studies Press, 2003, s. 132. ISBN 1-895571-36-7.
  3. Журнали засідання Священного Синоду УПЦ від 8 травня 2012 року
  4. Митрополит Симферопольский Лазарь призвал жителей Крыма к миру и единству
  5. a b Як тернополянин благословив Чорноморський флот Аксьонова і новобранців ФСБ ukr. 
  6. ЖУРНАЛЫ Священного Синода от 7 июня 2022 года [online], Патриархия.ru [dostęp 2022-06-07] (ros.).
  7. ЖУРНАЛЫ Священного Синода от 11 октября 2023 года / Официальные документы / Патриархия.ru [online], Патриархия.ru [dostęp 2023-10-11] (ros.).

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się