 Łachwa, 1926, ulica Lubaczyńska | |||
| |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Obwód | |||
| Rejon | |||
| Sielsowiet | |||
| Wysokość |
108 m n.p.m. | ||
| Populacja (2009) • liczba ludności |
| ||
| Kod pocztowy |
225640 | ||
Położenie na mapie obwodu brzeskiego  | |||
Położenie na mapie Białorusi  | |||
 52°13′N 27°06′E/52,216667 27,100000
| |||
Łachwa (biał. Лахва; jid. לאַכװע, Łachwe) – wieś na Białorusi, w obwodzie brzeskim, w rejonie łuninieckim, nad Śmiercią.
Znajdują tu się parafialna cerkiew prawosławna pw. Narodzenia Matki Bożej z 1889 r.[2], a także stacja kolejowa Łachwa, położona na linii Homel – Łuniniec – Żabinka.
._%D0%A1%D0%B2%D1%8F%D1%82%D0%B0-%D0%A0%D0%B0%D1%81%D1%82%D0%B2%D0%B0-%D0%91%D0%B0%D0%B3%D0%B0%D1%80%D0%BE%D0%B4%D0%B7%D1%96%D1%86%D0%BA%D0%B0%D1%8F_%D1%86%D0%B0%D1%80%D0%BA%D0%B2%D0%B0_(01).jpg)
Nadana przez Kazimierza Jagiellończyka rodowi Kiszków. Anna Kiszczanka, córka wojewody smoleńskiego Stanisława Kiszki z Ciechanowca, wniosła w 1513 roku w posagu Łachwę do majątku męża Jana Radziwiłła Brodatego (wraz z Nieświeżem i Ołyką). W 1655 roku spalona przez wojska moskiewskie.
Miasto magnackie położone było w końcu XVIII wieku w powiecie nowogródzkim województwa nowogródzkiego[3].
W roku 1812 spalona przez rosyjskiego generała Czyczagowa na złość właścicielowi, Edwardowi Hutten-Czapskiemu[4]. Do 1854 roku był tu katolicki kościół parafialny. Od początku XIX wieku własność rodu Wittgensteinów.
W okresie międzywojennym Polsce, w województwie poleskim, w powiecie łuninieckim, siedziba gminy Łachwa. W Łachwie siedzibę swoją miał sztab Brygady Korpusu Ochrony Pogranicza „Polesie” i placówka wywiadowcza KOP nr 6. W czasie II wojny światowej w miejscowym getcie żydowskim wybuchło powstanie, pierwsze tego rodzaju[5].
W Łachwie urodzili się Marian Hutten-Czapski i Stanisław Dawski.
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
