Zakony i zgromadzenia franciszkańskie – zakony i zgromadzenia zakonne Kościoła katolickiego, założone lub współzałożone przez św. Franciszka z Asyżu, bądź odwołujące się do jego osoby i duchowości. Obok nich istnieją zgromadzenia lub stowarzyszenia nawiązujące do św. Franciszka, ale pozostające poza obrębem Kościoła katolickiego.
Każdy z zakonów lub zgromadzeń franciszkańskich można przyporządkować do trzech grup, zwanych tradycyjne: I, II i III Zakonem franciszkańskim. Stąd św. Franciszka z Asyżu obdarzono w Kościele katolickim tytułem „założyciela trzech zakonów”. Nie należy rozumieć tu pojęcia „zakon” w sensie ścisłym, ale jako rodzinę zakonów. Przyjmuje się tu następujące kryteria:
Choć św. Franciszek nazywany jest „założycielem trzech zakonów”, w sposób ścisły odnosi się to tylko do I Zakonu – Zakonu Braci Mniejszych, zatwierdzonego ustnie w 1209. Jeśli chodzi o II Zakon, Franciszek jedynie pomógł św. Klarze i jej towarzyszkom osiedlić się w klasztorze św. Damiana w Asyżu, sprawując nad nimi opiekę duchową, nie przypisując im jednak żadnej reguły. Udzielił wprawdzie wskazań w „Sposobie życia przekazanego św. Klarze”, jest to jednak krótki dokument o charakterze raczej zachęty, niż ustawy. Podobnie III Zakon był oddolną inicjatywą ludzi świeckich, pragnących bardziej radykalnie żyć według Ewangelii. Franciszek nie poczynił żadnych działań o charakterze ustawodawczym czy też organizacyjnym, nie licząc „Listu do wiernych” – dokumentu, który jednak nie zawiera żadnych wskazań prawnych dotyczących tego zakonu[1].
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.