Zachylnikowate
Ilustracja
Zachylnik błotny
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

telomowe

Gromada

naczyniowe

Klasa

paprocie

Podklasa

paprotkowe

Rząd

paprotkowce

Rodzina

zachylnikowate

Nazwa systematyczna
Thelypteridaceae Newman
Hist. Brit. Ferns: 6. 1840[2]

Zachylnikowate (Thelypteridaceae) – rodzina paproci z rzędu paprotkowców (Polypodiales). Obejmuje dwie podrodziny, 30 rodzajów i ponad 1030 gatunków[2]. Są to paprocie naziemne i naskalne występujące głównie w strefie tropikalnej, z nielicznymi przedstawicielami w klimacie umiarkowanym[3]. Do polskiej flory należą trzy gatunki: zaproć górska Oreopteris limbosperma, zachyłka oszczepowata Phegopteris connectilis i zachylnik błotny Thelypteris palustris[4].

Morfologia

Zachyłka oszczepowata
Zaproć górska

Kłącze płożące, podnoszące się lub wyprostowane, pokryte łuskami na wierzchołku. Liście o jednakowym kształcie (monomorficzne), rzadko zróżnicowane (dimorficzne). Blaszka pierzasto złożona, często z listkami pierzastodzielnymi. Wiązki przewodzące pierzaste, otwarte do siateczkowato łączących się. Kupki zarodni okrągłe do owalnych, rzadko wydłużone wzdłuż żyłek, z nerkowatymi zawijkami lub bez zawijek[3].

Systematyka

W systemie Smitha i in. (2006) rodzina w rzędzie paprotkowców (Polypodiales)[3]. W systemie PPG I (2016) rodzina w obrębie podrzędu Aspleniineae H.Schneid. & C.J.Rothf. 2016 odpowiadającemu kladowi „eupolypods II” w systemie Smitha i in. (2006)[2].

Pozycja filogenetyczna rodziny w rzędzie paprotkowców[5][6][2]
paprotkowce


Saccolomataceae




Cystodiaceae




Lonchitidaceae



Lindsaeaceae







Pteridaceaeorliczkowate




Dennstaedtiaceae





Cystopteridaceaepaprotnicowate





Rhachidosoraceae




Diplaziopsidaceae




Desmophlebiaceae




Aspleniaceaezanokcicowate



Hemidictyaceae








Thelypteridaceaezachylnikowate




Woodsiaceaerozrzutkowate





Onocleaceaeonokleowate



Blechnaceaepodrzeniowate




Athyriaceaewietlicowate









Didymochlaenaceae




Hypodematiaceae




Dryopteridaceaenerecznicowate





Nephrolepidaceaenefrolepisowate



Lomariopsidaceae





Tectariaceae




Oleandraceae




Davalliaceaedawaliowate



Polypodiaceaepaprotkowate













Podział rodziny na podrodziny i rodzaje[2]

podrodzina Phegopteridoideae Salino, A.R.Sm. & T.E.Almeida, 2016

  • Macrothelypteris (H.Ito) Ching, Acta Phytotax. Sin. 8(4): 308. 1963
  • Phegopteris (C.Presl) Fee, M_em. Foug., 5. Gen. Filic.: 242. 1852zachyłka
  • Pseudophegopteris Ching, Acta Phytotax. Sin. 8(4): 313. 1963

podrodzina Thelypteridoideae C.F.Reed, Phytologia 17: 254. 1968

  • Amauropelta Kunze, Farrnkrauter 1: 86. 1843
  • Amblovenatum J.P.Roux, Strelitzia 23: 200. 2009
  • Ampelopteris Kunze, Bot. Zeitung (Berlin) 6: 114. 1848
  • Chingia Holttum, Blumea 19(1): 31. 1971
  • Christella H.L_ev., Fl. Kouy-Tch_eou 472. 1915
  • Coryphopteris Holttum, Blumea 19(1): 33. 1971
  • Cyclogramma Tagawa, Acta Phytotax. Geobot. 7 (1): 52. 1938
  • Cyclosorus Link, Hort. Berol. 2: 128. 1833
  • Glaphyropteridopsis Ching, Acta Phytotax. Sin. 8 (4): 320. 1963
  • Goniopteris C.Presl, Tent. Pterid.: 181, pl.7, f.9–11. 1836
  • Meniscium Schreb., Gen. Pl. ed. 8(a) 2: 757. 1791
  • Menisorus Alston, Bol. Soc. Brot., ser. 2. 30: 20. 1956
  • Mesophlebion Holttum, Blumea 19(1): 29. 1971
  • Mesopteris Ching, Acta Phytotax. Sin. 16(4): 21. 1978
  • Metathelypteris (H.Ito) Ching, Acta Phytotax. Sin. 8(4): 305. 1963
  • Nannothelypteris Holttum, Blumea 19(1): 38. 1971
  • Oreopteris Holub, Folia Geobot. Phytotax. 4 (1): 46. 1969zaproć
  • Parathelypteris (H.Ito) Ching, Acta Phytotax. Sin. 8: 300. 1963
  • Plesioneuron (Holttum) Holttum, Blumea 22: 232. 1975
  • Pneumatopteris Nakai, Bot. Mag. (Tokyo) 47: 179. 1933
  • Pronephrium C.Presl, Epimel. Bot.: 258. 1851
  • Pseudocyclosorus Ching, Acta Phytotax. Sin. 8(4): 322. 1963
  • Sphaerostephanos J.Sm., Gen. Fil. (Hooker): pl.24. 1840
  • Stegnogramma Blume, Enum. Pl. Javae 2: 172. 1828
  • Steiropteris (C.Chr.) Pic.Serm., Webbia 28: 449. 1973
  • Thelypteris Schmidel, Icon. Pl. 3: 45–48, pl.11, 13. 1763zachylnik
  • Trigonospora Holttum, Blumea 19(1): 29. 1971

Przypisy

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-02-28] (ang.).
  2. a b c d e f The Pteridophyte Phylogeny Group, A community-derived classification for extant lycophytes and ferns, „Journal of Systematics and Evolution”, 54 (6), 2016, s. 563–603, DOI: 10.1111/jse.12229.
  3. a b c Smith, A. R., K. M. Pryer, E. Schuettpelz, P. Korall, H. Schneider & P. G. Wolf. A classification for extant ferns. „Taxon”. 55 (3), s. 705–731, 2006. (ang.). 
  4. Zbigniew Mirek, Halina Piękoś-Mirkowa, Adam Zając, Maria Zając: Vascular plants of Poland – a checklist. Krytyczna lista roślin naczyniowych Polski. IB PAN, 2002. ISBN 83-85444-83-1.
  5. Samuli Lehtonen. Towards Resolving the Complete Fern Tree of Life. „PLoS ONE”. 6, 10, s. e24851, 2011. DOI: 10.1371/journal.pone.0024851. 
  6. Carl J. Rothfels, Anders Larsson, Li-Yaung Kuo, Petra Korall, Wen- Liang Chiou, Kathleen M. Pryer. Overcoming Deep Roots, Fast Rates, and Short Internodes to Resolve the Ancient Rapid Radiation of Eupolypod II Ferns. „Systematic Biology”. 61, 1, s. 70, 2012. 

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się