| Kontynent | |
|---|---|
| Państwo | |
| Akwen | |
Położenie na mapie Japonii  | |
| 34°20′00″N 139°40′00″E/34,333333 139,666667 | |
Wyspy Izu (jap. 伊豆諸島 Izu-shotō) – należący do Japonii archipelag wulkanicznych wysp, ciągnących się na południe od półwyspu Izu. Razem z położonymi dalej na południe wyspami Ogasawara oraz Marianami stanowią one naturalną barierę oddzielającą Morze Filipińskie od Oceanu Spokojnego.
Archipelag tworzy 13 większych wysp – z których największą jest Izu Ōshima – oraz kilka mniejszych wysp, a także Beyonēsu-retsugan (Bayonnaise Rocks), niewielka grupa skał wystających ponad poziom morza.
Administracyjnie wyspy należą do prefektury Tokio oraz wchodzących w jej skład podprefektur: Ōshima, Miyake i Hachijō.
Archipelag Izu liczył w 2020 r. 21 543 mieszkańców, którzy na stałe zamieszkują 9 wysp. Natomiast sieć osadnicza składa się zaledwie z dwóch miast oraz sześciu wsi.
Wyspy w całości należą do Parku Narodowego Fudżi-Hakone-Izu. Mieszkańcy archipelagu utrzymują się z całorocznego rybołówstwa oraz obsługi turystów, przede wszystkim miłośników sportów wodnych, niemniej jednak większość łodzi jest zacumowana w portach na półwyspie Izu. Natomiast niezamieszkana obecnie Tori-shima stanowi ważne schronienie morskich ptaków.
Pod względem geologicznym, północnym przedłużeniem wysp są: półwysep Izu oraz najwyższy szczyt Japonii – Fudżi.
Archipelag charakteryzuje się wzmożoną aktywnością wulkaniczną. W 1953 roku erupcja podmorskiego wulkanu Myōjin-shō zniszczyła statek badawczy Kaiyō Maru no 5, w wyniku czego śmierć poniosło 31 osób. W 2000 roku w związku z gwałtowną emisją szkodliwych gazów wulkanicznych ewakuowano mieszkańców wyspy Miyake-jima, którym pozwolono wrócić dopiero w lutym 2005 roku.
W okresie Edo wyspy: Nii-jima, Miyake-jima i Hachijō-jima były miejscami zesłań przestępców.
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
