| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Rodzaj |
wybory prezydenckie | ||
| Data przeprowadzenia |
5 listopada 1872 (głosowanie powszechne) | ||
| Podstawa prawna | |||
| Głosowanie | |||
| |||
| |||
| |||
| |||
Wybory prezydenckie w Stanach Zjednoczonych w 1872 roku – dwudzieste drugie wybory prezydenckie w historii Stanów Zjednoczonych. Na urząd prezydenta wybrano ponownie Ulyssesa Granta, a wiceprezydentem został Henry Wilson.
W początkach lat 70. XIX wieku ideały rekonstrukcji kraju zaczęły słabnąć[1]. Dodatkowo nadużycia finansowe w administracji publicznej, łapownictwo i alkoholizm prezydenta, spowodowały bunt w szeregach republikanów[1][2]. Dysydenci tacy jak: Carl Schurz, Charles Francis Adams czy Gideon Welles założyli ruch Liberalnych Republikanów, głoszący idee wolnego handlu, protekcjonizmu i zdecydowany sprzeciw wobec kontynuacji polityki Granta[3]. Na majowej konwencji w Cincinnati ustalili program zakładający wycofanie wojsk z dawnych terenów konfederackich, amnestię i reformę służby publicznej, a swoim kandydatem na prezydenta mianowali Horace’a Greeleya[3]. Poparcia Greeleyowi udzieliła także Partia Demokratyczna[4]. Delegaci Partii Republikańskiej w pierwszym głosowaniu udzielili poparcia Ulyssesowi Grantowi, a jego nominatem wiceprezydenckim został Henry Wilson[2].
Głosowanie powszechne odbyło się 5 listopada 1872[5]. Grant uzyskał 55,7% poparcia, wobec 43,9% dla Greeleya i 0,3% dla Charlesa O’Conora[5]. Ponadto, nieco ponad 5000 głosów oddano na niezależnych elektorów, głosujących na innych kandydatów[5]. Frekwencja wyniosła 71,3%[6]. W głosowaniu Kolegium Elektorów (zatwierdzonym 12 lutego 1873[7]) Grant uzyskał 286 głosów, przy wymaganej większości 177 głosów[8]. Ponieważ Greeley zmarł trzy tygodnie po wyborach powszechnych, 66 elektorów, którzy zamierzali na niego zagłosować, oddało głosy na innych kandydatów[2]. Thomas Hendricks uzyskał 42 głosy, a Benjamin Gratz Brown – 18[8]. Dwaj pozostali kandydaci otrzymali po kilka głosów[8]. Decyzją Izby Reprezentantów 3 elektorskie głosy oddane na Greeleya zostały unieważnione[8]. W głosowaniu wiceprezydenckim zwyciężył Henry Wilson, uzyskując 286 głosów wobec 47 dla Benjamina Gratza Browna[8]. Pozostałych siedmiu kandydatów uzyskało po kilka głosów[8].
| Kandydat na prezydenta | Partia | Głosowanie powszechne | Kolegium Elektorów | |
|---|---|---|---|---|
| Głosy | Procent | |||
| Ulysses Grant | Partia Republikańska | 3 598 235 | 55,7% | 286 |
| Horace Greeley | Partia Demokratyczna | 2 834 761 | 43,9% | 3[a] |
| Charles O’Conor | Bourbon Democrat | 18 602 | 0,3% | 0 |
| Thomas Hendricks | Partia Demokratyczna | b.d | b.d | 42 |
| Benjamin Gratz Brown | Liberalni Republikanie | b.d | b.d | 18 |
| Charles Jenkins | Partia Demokratyczna | b.d | b.d | 2 |
| David Davis | Liberalni Republikanie | b.d | b.d | 1 |
| Łącznie | 352 | |||
| Kandydat na wiceprezydenta | Partia | Kolegium Elektorów |
|---|---|---|
| Henry Wilson | Partia Republikańska | 286 |
| Benjamin Gratz Brown | Liberalni Republikanie | 47 |
| George Washington Julian | Liberalni Republikanie | 5 |
| Alfred H. Colquitt | Partia Demokratyczna | 5 |
| John Palmer | Liberalni Republikanie | 3 |
| Thomas Bramlette | Partia Demokratyczna | 1 |
| Nathaniel Prentice Banks | Liberalni Republikanie | 1 |
| William Groesbeck | Partia Demokratyczna | 1 |
| Willis Machen | Partia Demokratyczna | 1 |
| Łącznie | 352 | |
| Wybory według lat |
|
|---|---|
| Kandydaci | |
| Zasady | |
| Prawybory |
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
