Relief z Kolumny Trajana, ukazujący rzymskich żołnierzy broniących twierdzy przed Dakami | |||
Czas | |||
---|---|---|---|
Miejsce | |||
Wynik |
zwycięstwo Rzymian | ||
Strony konfliktu | |||
| |||
Dowódcy | |||
| |||
Siły | |||
| |||
Straty | |||
|
Wojny Rzymian z Dakami toczyły się na przełomie I i II wieku naszej ery. Mowa o dwóch wojnach w latach 85–89 (wojna Domicjana) oraz 101–102 i 105–106 (wojna Trajana).
Dwa lata po klęsce w Karpatach w roku 87 (bitwa pod Tapae) Rzymianie pod wodzą Tetiusza Julianusa zwyciężyli wojska Decebala w karpackich Żelaznych Wrotach (pod Tapae, obecnie Luminis). Cesarz Domicjan nie wykorzystał jednak tego zwycięstwa – na wieść o buncie legionów nadreńskich oraz agresywnej postawie sąsiadujących z rzymską Panonią Jazygów zawarł z Dakami traktat pokojowy w 89 roku. Decebal zachował swoje królestwo w zamian za uznanie władzy Cesarstwa Rzymskiego.
W roku 101 Rzymianie po raz kolejny uderzyli na Dację. Po przeprawieniu się przez Dunaj licząca aż 150 000 ludzi armia rzymska pod wodzą cesarza Trajana pokonała przeciwnika w dunajskich Żelaznych Wrotach. Rok później Rzymianie opanowali ważniejsze fortece górskie wokół stolicy Daków Sarmizegetusy. Decebal ponownie poprosił o pokój. Tym razem jednak zmuszony był zrzec się części terytoriów. Król Daków nie pogodził się jednak z takimi warunkami pokoju i niebawem jego wojska wtargnęły do Mezji.
W roku 105 nastąpiła kolejna kampania rzymska przeciwko Dacji. Rzymianie podeszli aż do stolicy Daków Sarmizegetusy i rozpoczęli jej oblężenie. Miasto skapitulowało a Decebal wraz z częścią swoich oddziałów zbiegł by stoczyć ostatnią bitwę. Po klęsce popełnił samobójstwo. Konającego króla odnalazł legionista Maksymus, który dostarczył jego głowę cesarzowi. Dacja stała się prowincją rzymską.
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.