 |
Ten artykuł od 2022-08 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. |
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Członek Izby Reprezentantów Stanów Zjednoczonych z Nowego Jorku (z 42. okręgu) | |
| Okres |
od 3 stycznia 1951 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik |
William L. Pfeiffer |
| Następca |
John R. Pillion |
| Członek Izby Reprezentantów Stanów Zjednoczonych z Nowego Jorku (z 40. okręgu) | |
| Okres |
od 3 stycznia 1953 |
| Poprzednik | |
| Następca |
Henry P. Smith |
William Edward Miller (ur. 22 marca 1914 w Lockport w stanie Nowy Jork, zm. 24 czerwca 1983 w Buffalo) - amerykański polityk, republikanin.
Miller ukończył studia na uniwersytecie Notre Dame i w Albany Law School. W czasie II wojny światowej służył w armii, a niedługo po jej zakończeniu pracował w zespole prokuratorów podczas procesu norymberskiego.
Miller został po powrocie do Stanów (1948) mianowany przez ówczesnego gubernatora Nowego Jorku Thomasa E. Deweya prokuratorem okręgu Niagara.
W latach 1951-1965 był członkiem Izby Reprezentantów. W roku 1964 nie ubiegał się jednak o kolejną dwuletnią kadencję kongresmena, gdyż mianowano go kandydatem republikanów na urząd wiceprezydenta USA u boku senatora z Arizony Barry’ego Goldwatera. Jednakże obaj przegrali wysoką różnicą głosów w kandydatami demokratów Lyndonem B. Johnsonem i Hubertem Humphreyem. Miller ponadto pełnił w latach 1961-1964 funkcję przewodniczącego partii.
Jego córka Stephanie Miller jest obecnie znaną lewicową dziennikarką radiową.
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
