Vladimir Horowitz
Ilustracja
Vladimir Horowitz (1986)
Imię i nazwisko

Władimir Samojłowicz Gorowic

Data i miejsce urodzenia

1 października 1903
Berdyczów

Pochodzenie

żydowskie

Data i miejsce śmierci

5 listopada 1989
Nowy Jork

Instrumenty

fortepian

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

pianista

Wydawnictwo

Columbia

Odznaczenia
Prezydencki Medal Wolności (Stany Zjednoczone) Narodowy Medal Sztuki (USA) Komandor Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Krzyż Wielkiego Oficera Orderu Zasługi RFN Order Zasługi Republiki Włoskiej I Klasy (1951-2001)
podpis

Vladimir Horowitz (ros. Владимир Самойлович Горовиц, Władimir Samojłowicz Gorowic; ur. 18 września?/1 października 1903 w Berdyczowie, zm. 5 listopada 1989 w Nowym Jorku) – amerykański pianista pochodzenia żydowskiego.

Życiorys

Urodził się w Berdyczowie w rodzinie żydowskiej, wkrótce przeniósł się z rodzicami do Kijowa. Konserwatorium kijowskie ukończył w 1921 roku. Wśród jego profesorów byli Władimir. Puchalski, S. Tarnowski oraz Felix Blumenfeld.

W roku 1925 wyemigrował do Europy Zachodniej, gdzie zdobył sławę pianisty wirtuoza. Od 1928 mieszkał w Stanach Zjednoczonych (w 1944 dostał obywatelstwo). W 1933 wziął ślub z Wandą Toscanini, córką dyrygenta Arturo Toscaniniego. Pomimo tego faktu niektóre opisy źródłowe uważają, że był w istocie osobą homoseksualną[1]. Przypisuje się mu cytat: Są trzy rodzaje pianistów: pianiści Żydzi, pianiści homoseksualiści i źli pianiści[2].

Przez prawie całe życie, z krótkimi przerwami (1953–1965 oraz 1975–1981) koncertował. Posiadał obszerny repertuar; jego gra nacechowana była wirtuozerią i ekspresją. Styl Horowitza był unikatowy i niepodrabialny, znakomicie interpretował Chopina; jego wykonania istotnie różnią się od wykonań mistrzów takich jak Artur Rubinstein, bodajże najlepszym przykładem jest walc op. 64, nr 2, gdzie równy rytm w wykonaniu Rubinsteina zupełnie nie przystaje do subtelnych „poślizgów” dynamiczno-rytmicznych w wykonaniu Horowitza. Przykładem techniki Horowitza są wariacje na temat Carmen (wykorzystane w kreskówce Tom i Jerry); prawdopodobnie najlepsze nagrania tego utworu pochodzą z 1967, choć niektórzy twierdzą, że Horowitz grał go jeszcze lepiej w latach czterdziestych XX wieku, przy czym ówczesna technika nagrywania nie była w stanie oddać głębi jego wykonania. Artysta dokonał nagrań utworów na około 70 albumów[3].

Horowitz był jednym ze współczesnych muzyków, którzy najwcześniej zwrócili uwagę na zapomnianą twórczość kompozytorską Muzio Clementiego. W latach 50. XX w. powstały pierwsze znane historii nagrania sonat fortepianowych tego kompozytora, dokonane przez Horowitza.

Stosunki Horowitza z władzą radziecką były dramatyczne. Po wyemigrowaniu władze radzieckie wielokrotnie mu groziły; w radzieckich obozach koncentracyjnych w latach 30. zginęli brat i ojciec Horowitza. Dopiero w 1986 roku, po 61 latach, Horowitz odwiedził ZSRR, a jego recitale w Moskwie i Leningradzie stały się wydarzeniami muzycznymi i politycznymi. Swój ostatni występ dał 21 czerwca 1987 w Musikhalle w Hamburgu[4]. Zmarł na zawał serca w 1989 w Nowym Jorku[5]. Został pochowany w grobowcu rodzinnym Toscaninich w Mediolanie.

Od 1995 roku w Kijowie regularnie są organizowane międzynarodowe konkursy pianistyczne imienia Vladimira Horowitza.

Odznaczenia

Przypisy

  1. Plaskin, Glenn (1983), Biography of Vladimir Horowitz. Wlk. Bryt.: Macdonald, s. 52, 56, 353, 338–7, ISBN 0-356-09179-1.
  2. Stephen Hough: Gay pianists … can you tell?. telegraph.co.uk, 2010-01-25. [dostęp 2023-07-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-24)]. (ang.).
  3. Vladimir Horowitz. "Żaden z pianistów nie hipnotyzował tak publiczności" - Historia - polskieradio.pl [online], polskieradio.pl, 5 listopada 2022 [dostęp 2023-07-07] (pol.).
  4. Jacek Krząkała, Vladimir Horowitz. Geniusz i wichrzyciel pianistyki XX w., 2004.
  5. Burt a Folkart, World-Renowned Pianist Vladimir Horowitz Dies, Los Angeles Times, 6 listopada 1989 [dostęp 2023-07-16] (ang.).
  6. Horowitz Maestro Vladimir. quirinale.it. [dostęp 2020-01-16]. (wł.).

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się