Vagn Holmboe
ilustracja
Imię i nazwisko

Vagn Gylding Holmboe

Data i miejsce urodzenia

20 grudnia 1909
Horsens

Pochodzenie

duńskie

Data i miejsce śmierci

1 września 1996
Ramløse

Gatunki

muzyka poważna

Zawód

kompozytor

Vagn Gylding Holmboe[1] (ur. 20 grudnia 1909 w Horsens[1][2][3], zm. 1 września 1996 w Ramløse[1][4]) – duński kompozytor.

Życiorys

W latach 1926–1929 studiował w konserwatorium w Kopenhadze u Knuda Jeppesena i Finna Høffdinga[2]. W 1930 roku był uczniem Ernsta Tocha w Hochschule für Musik w Berline[2][3]. W 1933 roku poślubił rumuńską pianistkę Metę Graff[2]. Od 1933 do 1934 roku przebywał w Rumunii, gdzie prowadził badania nad muzyką ludową[2][3]. Po powrocie do Kopenhagi udzielał prywatnie lekcji muzyki, a w latach 1940–1949 był nauczycielem w kopenhaskim instytucie dla niewidomych[2][3]. Od 1950 do 1965 roku był wykładowcą konserwatorium w Kopenhadze[2]. W latach 1947–1955 pisywał krytyki muzyczne do dziennika Politiken[2][3]. W 1965 roku otrzymał dożywotnią pensję państwową[2][3].

Twórczość

W pierwszym okresie twórczości pozostawał pod silnym wpływem muzyki Strawinskiego i stylistyki neoklasycznej, a także Bartóka i bałkańskiej muzyki ludowej[2]. W muzyce symfonicznej kontynuował linię wytyczoną przez Carla Nielsena[2]. Pod koniec lat 40. jego twórczość zdominowała praca motywiczna. Opracował technikę tzw. metamorfoz, polegającą na transformacji delikatnie zarysowanych linii tematycznych[2]. Swój własny język muzyczny wypracował w nawiązaniu do tradycji, odrzucając współczesne trendy w muzyce[2]. Najważniejsze znaczenie ma jego twórczość kameralna[2].

Był autorem prac Mellempsil (wyd. Kopenhaga 1961) i Det Uforklarlige (wyd. Kopenhaga 1981)[3].

Ważniejsze kompozycje

(na podstawie materiałów źródłowych[2][3])

Utwory orkiestrowe

  • Symfonia koncertująca (1937)
  • 10 symfonii (I 1935, II 1939, III Sinfonia rustica 1941, IV z udziałem chóru Sinfonia sacra 1941, V 1944, VI 1947, VII 1950, VIII Sinfonia boreale 1952, IX 1968 zrewid. 1969, X 1971 zrewid. 1972)
  • Sinfonia im memoriam (1965)
  • metamorfozy symfoniczne: Epitaph (1956), Monolith (1960), Epilogue (1962), Tempo variabile (1971)

Utwory na orkiestrę smyczkową

  • 4 symfonie (I 1957, II 1957, III 1959, IV 1962; wydane zbiorczo pt. Kairos)
  • 3 symfonie kameralne (I 1951, II 1968, III Frise 1970)
  • Diafora (1974)
  • Louisiana Concerto (1977)

Utwory kameralne

  • Concertino na skrzypce, altówkę i orkiestrę smyczkową (1940)
  • Concertino nr 2 na skrzypce i orkiestrę smyczkową (1941)
  • Symfonisk ouverture na perkusję, fortepian i orkiestrę smyczkową (1941)
  • Koncert na fortepian i orkiestrę (1939)
  • Koncert na flet, skrzypce i orkiestrę (1940)
  • Koncert na klawesyn i orkiestrę (1940)
  • Koncert na fortepian, skrzypce, wiolonczelę i orkiestrę (1942)
  • Koncert na altówkę i orkiestrę (1943)
  • Koncert na obój i orkiestrę (1945)
  • Sinfonia concertante (1945)
  • Koncert na skrzypce, altówkę i orkiestrę (1946)
  • Koncert na trąbkę i orkiestrę (1948)
  • Koncert na puzon i orkiestrę (1950)
  • Koncert na obój, altówkę i fortepian (1956)
  • 2 koncerty skrzypcowe (I 1938, II 1979)
  • Koncert wiolonczelowy (1974)
  • Koncert na flet prosty i orkiestrę smyczkową z czelestą i wibrafonem (1974)
  • Koncert fletowy (1975)
  • Koncert na tubę (1976)
  • 15 kwartetów smyczkowych (I 1941, II 1949, III 1949, IV 1950, V 1954 zrewid. 1956, VI 1955, VII 1961, VIII 1965, IX 1965, X 1966 zrewid. 1969, XI 1969, XII Quartetto rustico 1972, XIII 1973, XIV 1975, XV 1975)
  • 4 tria smyczkowe (1930–1932)
  • Serenade na klarnet, fortepian i kwartet smyczkowy (1936)
  • Kwintet na flet, obój, klarnet, skrzypce i altówkę (1936)
  • Notturno na kwintet dęty (1940)
  • 2 Aspekter na kwintet dęty (1957, 1962)
  • Serenade na flet, fortepian, skrzypce i wiolonczelę (1940)
  • Isomeric na 2 skrzypiec i fortepian (1951)
  • Primavera na flet, skrzypce, wiolonczelę i fortepian (1951)
  • Trio fortepianowe (1954)
  • Quartetto medico na flet, obój, klarnet i fortepian (1956)
  • Tropos na 2 skrzypiec, 2 altówki i wiolonczelę (1960)
  • Kwartet na flet, skrzypce, altówkę i wiolonczelę (1966)
  • Trio na flet, wiolonczelę i fortepian (1968)
  • Musik til Morten na obój i kwintet smyczkowy (1970)
  • Fanden løs i Vildmosen na klarnet, 2 skrzypiec i kontrabas (1971)
  • Musik for fugle og frøer na 2 flety i 16 fagotów (1971)
  • Ondata na 6 perkusji (1972)
  • Sekstet na flet, klarnet, fagot, skrzypce, altówkę i wiolonczelę (1973)
  • Triade na trąbkę i organy (1975)
  • Nuigen na trio fortepianowe (1976)
  • Firefir na 4 flety (1977)
  • Ondata 2 na 8 perkusji (1978)
  • 3 sonaty na skrzypce i fortepian (I 1935, II 1939, III 1968)
  • Sonatina capricciosa na flet i fortepian (1942)
  • Sonatina na obój i fortepian (1966)
  • Sonata na skrzypce i altówkę (1963)
  • sonaty solowe: na flet (1957), na kontrabas (1962), na wiolonczelę (1969)

Utwory fortepianowe

  • Allegro affetuoso (1931)
  • Rumænsk suite (1937)
  • Dansk suite (1938)
  • Sonatina briosa (1941)
  • Suono na bardo (1950)
  • 2 Moto austero (1965, 1972)
  • I venti (1972)

Utwory organowe

  • Fabula I (1972)
  • Fabula II (1973)
  • Contrasti (1972)

Utwory wokalno-instrumentalne

  • Requiem na solistów, chór i orkiestrę (1931)
  • Provinsen na solistów, chór, flet, obój, skrzypce i wiolonczelę (1931)
  • Psalm LXII (1937)
  • Arhundredstjernen na baryton, chór i orkiestrę (1946)
  • Liber canticorum (I 1952, II 1953, III 1953, IV 1953, V 1967)
  • 3 pieśni eskimoskie na baryton, chór męski i kotły (1956)
  • Requiem for Nietzsche na tenora, baryton, chór i orkiestrę do słów Thorkilda Bjørnviga (1964)
  • Zeit na alt i kwartet smyczkowy (1960)
  • Cantata profana „Frise” (1970)
  • Edward na baryton i orkiestrę (1971)
  • The Wee, Wee Man na tenora i orkiestrę (1971)
  • Die Erfullung na sopran, baryton, 2 chóry i 9 instrumentów dętych (1990)

Opery

  • Fanden og borgemesteren, libretto Walter Kolbenhoff (1940)
  • Lave og John, libretto L. Thorbjørnsson (1948)
  • opera kameralna Kniven, libretto kompozytora (1959–1960)
  • śpiewogra radiowa Fløjten, libretto Per Gudmundsen (1946)

Balet

  • Den galsindede tyrk, libretto według Axela Salto (1942–1944)

Przypisy

  1. a b c Paul Griffiths: The Penguin Companion to Classical Music. London: Penguin Books, 2004, s. 373. ISBN 0-14-051559-3.
  2. a b c d e f g h i j k l m n o Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 4. Część biograficzna hij. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1993, s. 273–274. ISBN 83-224-0453-0.
  3. a b c d e f g h Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 3 Haar–Levi. New York: Schirmer Books, 2001, s. 1596–1597. ISBN 978-0-02-865528-4.
  4. Joseph P. Swain: Historical Dictionary of Sacred Music. Lanham: Rowman & Littlefield, 2016, s. 117–118. ISBN 978-1-4422-6462-5.

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się