Ułamek dziesiętny nieskończony – zapis liczby rzeczywistej
za pomocą szeregu liczbowego w postaci:

gdzie
są liczbami naturalnymi, przy czym
dla
Symbol „
” zastępuje się znakiem „
”, gdy
jest ujemne, w przeciwnym razie opcjonalnie pomija się go lub zastępuje się znakiem „
”.
Zapis liczby dodatniej
w postaci ułamka dziesiętnego nieskończonego nazywa się rozwinięciem dziesiętnym liczby
i przedstawia się go jako:

Tutaj
są cyframi rozwinięcia dziesiętnego, a przecinek (separator) oddziela część całkowitą (cechę)
liczby
od jej mantysy.
Przykłady

(zobacz na temat liczby 0,99999...)




Własności
Każdy ułamek dziesiętny nieskończony przedstawia liczbę rzeczywistą i odwrotnie, każdą liczbę rzeczywistą można przedstawić w postaci ułamka dziesiętnego nieskończonego.
Rozwinięcie liczby rzeczywistej w ułamek dziesiętny nieskończony jest jednoznaczne, z wyjątkiem sytuacji opisanych poniżej.
- Jeżeli w rozwinięciu dziesiętnym liczby
poczynając od pewnego miejsca, występuje tylko cyfra 0, to zmniejszając ostatnią niezerową cyfrę rozwinięcia o 1 i zastępując wszystkie następne cyfry 0 cyframi 9, otrzyma się inne przedstawienie liczby
w postaci ułamka dziesiętnego nieskończonego.
- Podobnie, jeżeli w rozwinięciu dziesiętnym liczby
poczynając od pewnego miejsca, występuje wyłącznie cyfra 9, to zwiększając o 1 ostatnią cyfrę rozwinięcia różną od 9 i zastępując wszystkie następne cyfry 9 cyframi 0, otrzyma się inne przestawienie liczby
w postaci ułamka dziesiętnego nieskończonego.
Rozwinięcie dziesiętne nazywa się normalnym, jeżeli nieskończenie wiele cyfr jest różnych od 9. Każda liczba rzeczywista ma jedno i tylko jedno rozwinięcie dziesiętne normalne[1].
Algorytm rozwijania liczby w ułamek dziesiętny
Poniższy algorytm pozwala wyznaczyć liczby
dla danej liczby rzeczywistej
Niech
oznacza wartość bezwzględną, a
część całkowitą liczby
![{\displaystyle b_{0}=|x|,\quad a_{0}=[b_{0}],}](https://wikimedia.org/api/rest_v1/media/math/render/svg/979b5d71e952a017b09e6531f0ba758f098ce429)
![{\displaystyle b_{i}=10\cdot (b_{i-1}-a_{i-1}),\quad a_{i}=[b_{i}]\quad {\mbox{dla }}i\geqslant 1.}](https://wikimedia.org/api/rest_v1/media/math/render/svg/7b075b4ed05da71b6cbce0f338951cdd533d0bb6)
liczba
jest częścią całkowitą liczby |x|, liczby następne spełniają
i są kolejnymi cyframi rozwinięcia.
Dla liczby
mamy:



itd.
Ułamek dziesiętny skończony
Jeżeli w nieskończonym rozwinięciu dziesiętnym liczby
od pewnego miejsca występuje wyłącznie cyfra 0 (patrz: uwaga wyżej), to na ogół zera te się opuszcza, otrzymując rozwinięcie dziesiętne skończone, a ułamek taki nazywa się ułamkiem dziesiętnym skończonym.
Jest to możliwe jedynie wtedy, gdy
jest liczbą wymierną
przy czym
gdzie
i
są liczbami naturalnymi.
Na przykład: 17,29450000... = 17,2945 = 34589/2000 = 34589/(24 · 53).
Ułamek dziesiętny okresowy
Jeżeli poczynając od pewnego miejsca, ciąg kolejnych cyfr ułamka dziesiętnego nieskończonego jest okresowy, to ułamek nazywa się ułamkiem dziesiętnym nieskończonym okresowym. Obrazowo – ułamek okresowy to taki ułamek, w którym od pewnego miejsca pewien blok cyfr powtarza się kolejno „w nieskończoność”. Na przykład:
- 13,54545454… – od pierwszego miejsca po przecinku powtarza się blok „54”,
- 2,907645645645… – od czwartego miejsca po przecinku powtarza się blok „645”.
W Polsce zwykło się obejmować okres nawiasem
- 13,(54)
- 2,907(645)
natomiast w anglojęzycznej literaturze używa się nadkreślenia
- 13.54
- 2.907645
Ułamek dziesiętny skończony jest szczególnym przypadkiem ułamka dziesiętnego okresowego, gdyż można go uzupełnić nieskończonym ciągiem zer. Na przykład:
- 2,71 = 2,7100000… – od trzeciego miejsca po przecinku powtarza się blok „0”.
Zachodzi ważne twierdzenie:
Każdy ułamek okresowy (skończony lub nieskończony) przedstawia liczbę wymierną. Na odwrót, każda liczba wymierna ma przedstawienie okresowe – skończone albo nieskończone.
Zatem każdy ułamek, który nie jest okresowy, przedstawia liczbę niewymierną. Na przykład liczba 0,1234567891011121314… (wypisane kolejno cyfry kolejnych liczb naturalnych zapisanych dziesiętnie) jest niewymierna.
Algorytm zamiany ułamka okresowego na zwykły
Dana jest liczba u = 23,61709709709… Oto jak można wyznaczyć odpowiadający jej ułamek zwykły:
- oblicz 100u = 2361,709709… – przesuń przecinek do początku okresu
- oblicz 100000u = 2361709,709709… – przesuń przecinek do początku okresu w innym miejscu
- oblicz 100000u – 100u = 2361709,709709… – 2361,709709… = 2359348 = 99900u – części po przecinku zredukują się wzajemnie
- wylicz u = 2359348/99900.
Kolejny przykład: u = 0,031313131…
- oblicz 10u = 0,313131… – przesuń przecinek do początku okresu
- oblicz 1000u = 31,313131… – przesuń przecinek do początku okresu w innym miejscu
- oblicz 1000u – 10u = 31,313131… – 0,313131… = 31 = 990u – części po przecinku zredukują się wzajemnie
- wylicz u = 31/990.
Rozwinięcia na ułamki o dowolnej podstawie
Jeżeli
jest liczbą naturalną i
to każdą dodatnią liczbę rzeczywistą
można analogicznie przedstawić za pomocą szeregu liczbowego[2]:

gdzie
są liczbami naturalnymi oraz
dla
Liczby
nazywają się cyframi rozwinięcia danej liczby w systemie o podstawie
Potocznie systemy takie określa się przymiotnikami pochodnymi od nazwy liczby
na przykład: system dwójkowy albo binarny (o podstawie 2), ósemkowy albo oktalny (o podstawie 8), szesnastkowy albo heksadecymalny (o podstawie 16), dwudziestkowy (o podstawie 20), sześćdziesiątkowy (o podstawie 60) itp.
Rozwinięcie o podstawie g nazywa się normalnym, jeżeli nieskończenie wiele cyfr jest różnych od
Każda liczba rzeczywista ma jedno i tylko jedno rozwinięcie normalne o danej podstawie.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ W. Sierpiński, Działania nieskończone, wyd. III, Warszawa, Czytelnik 1948, s. 31–33.
- ↑ W. Sierpiński, Działania nieskończone, wyd. III, Warszawa, Czytelnik 1948, s. 27–36.
Bibliografia
- W. Sierpiński, Działania nieskończone, wyd. III, Warszawa, Czytelnik 1948.
- G.M. Fichtenholz, Rachunek różniczkowy i całkowy, t. 1, Warszawa, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1962.