Trójjedyne Królestwo Chorwacji, Slawonii i Dalmacji
Trojedna Kraljevina Hrvatska, Slavonija i Dalmacija
Horvát-, Szlavon- és Dalmátországok
Dreieinigen Königreichs Kroatien, Dalmatien und Slawonien
1868–1918
Flaga
Herb Królestwa Chorwacji i Slawonii
Flaga Herb
Położenie Królestwa Chorwacji i Slawonii
Język urzędowy

chorwacki

Stolica

Zagrzeb

Ustrój polityczny

monarchia

Typ państwa

królestwo

Pierwszy władca

Franciszek Józef I

Ostatni władca

Karol I

Zależne od

Królestwa Węgier

W jego imieniu

Ban Antun Mihalović

Powierzchnia
 • całkowita


42 534 km²

Liczba ludności (1910)
 • całkowita 
 • gęstość zaludnienia
 • narody i grupy etniczne


2 621 954
61,6 osób/km²
Chorwaci, Serbowie, Niemcy, Słowacy

Waluta

gulden (FI),
korona (KOH)

Ugoda węgiersko-chorwacka

1868

Wejście w skład Państwa SHS

29 października 1918

Religia dominująca

Katolicyzm rzymski

Terytoria zależne

Rijeka, Pogranicze Wojskowe

Mapa Królestwa Chorwacji i Slawonii

     17. Królestwo Chorwacji-Slawonii

Królestwo Chorwacji i Slawonii (chorw. Kraljevina Hrvatska i Slavonija, węg. Horvát-Szlavónia Királyság, niem. Königreich Kroatien und Slawonien) – autonomiczne królestwo istniejące w latach 1868–1918; obok Królestwa Węgier i miasta Rijeki jeden z krajów Korony św. Stefana. Formalna nazwa królestwa to Trójjedyne Królestwo Chorwacji, Slawonii i Dalmacji (Trojedna Kraljevina Hrvatska, Slavonija i Dalmacija, potocznie Trojednica). Mimo tej nazwy, Królestwo Dalmacji pozostało oddzielnym krajem koronnym Cesarstwa Austriackiego (choć symbole Dalmacji znalazły się w herbie autonomicznego królestwa). W Chorwacji i Slawonii jeszcze przez kilka lat istniały wydzielone obszary (tzw. Pogranicze Wojskowe), niebędące pod bezpośrednią administracją Zagrzebia.

Historia

Królestwo Chorwacji-Slawonii powstało w wyniku podpisania w 1868 roku ugody między władzami węgierskimi a przedstawicielami Chorwatów. Na jej mocy węgierska część cesarsko-królewskiej federacji wydzielała tereny Królestwa Chorwacji, Królestwa Slawonii, a także austriackiej Dalmacji, które złączono w Trójjedyne Królestwo Chorwacji, Slawonii i Dalmacji (chorw. Trojedna kraljevina Hrvatska, Slavonija i Dalmacija lub Trojjediné království dalmatské, chorvatské a slavonské, węg. Horvát-, Szlavon- és Dalmátországok, niem. Dreieiniges Königreich Dalmatien, Kroatien und Slawonien). Tak powstałe państwo miało być autonomiczną jednostką Królestwa Węgier. Jednak już po krótkim czasie władze w Wiedniu zadecydowały o utworzeniu odrębnego Królestwa Dalmacji, które stało się krajem koronnym Cesarstwa Austrii.

Ustrój

Reprezentantem władz centralnych w Królestwie był ban Królestwa Dalmacji, Chorwacji i Slawonii. Królestwo Chorwacji-Slawonii posiadało własny parlament (Sabor) obradujący w języku chorwackim, pełną autonomię w sprawach oświaty, religii, administracji i sądownictwa. Królestwo posiadało własną armię, podlegającą jednak władzom w Peszcie.

Ludność

Według spisu z 1911 roku w Chorwacji-Slawonii mieszkało 2.621.954 osób:

Najwięcej Niemców i Węgrów mieszkało w komitatach Virovitica i Sremskim.

73% deklarowało się jako katolicy, a 24% jako prawosławni

Podział administracyjny

Komitaty chorwacko-slawońskie
Rzeźba na budynku w Zagrzebiu, symbolizująca Królestwo Chorwacji, Slawonii i Dalmacji

Królestwo Chorwacji i Slawonii dzieliło się na osiem komitatów (županija); w nawiasie podano stolicę komitatu:

Zobacz też


Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się