Portret z łacińskim mottem: Wybrałem sobie tego człowieka za narzędzie. On zaniesie imię Moje do pogan i królów, i do synów Izraela. I pokażę mu, jak wiele będzie musiał wycierpieć dla Mego imienia (Dz 9,15-16) | ||
| ||
Data i miejsce urodzenia | ||
---|---|---|
Data i miejsce śmierci |
3 lub 9 października 1686 | |
Rektor Kolegium Jezuickiego w Poznaniu | ||
Okres sprawowania |
1680-1683 | |
Wyznanie | ||
Kościół | ||
Inkardynacja | ||
Prezbiterat |
1648 |
Tomasz Młodzianowski herbu Dąbrowa (ur. 21 grudnia 1622[1] pod Ciechanowem, zm. 3 lub 9 października 1686[1] w Wolbromiu) – polski duchowny katolicki, teolog, kaznodzieja i publicysta religijny.
Pochodził z drobnej szlachty mazowieckiej, osiadłej w ziemi ciechanowskiej. W 1637 rozpoczął nowicjat u jezuitów. W 1648 otrzymał święcenia kapłańskie. W latach 1654-1656 prowadził misje w Isfahanie. Wracając stamtąd, zwiedził Ziemię Świętą. Wykładał w kolegiach na obszarze całej Rzeczypospolitej, był też przez wiele lat kapelanem. W 1673 otrzymał godność wiceprowincjała. Od 1680 do 1683 pełnił funkcję rektora kolegium jezuickiego w Poznaniu. Zmarł w Wolbromiu. Pochowano go w kościele św. Piotra i Pawła w Krakowie. Przez 22 lata po śmierci jego ciało nie ulegało zepsuciu[2].
Zyskał sławę wielkiego kaznodziei. W 1674 wygłosił kazanie na Mszy koronacyjnej Jana III Sobieskiego. Spisał 73 homilie i 179 kazań. Mowy okolicznościowe publikował osobno. Pozostałe wydał w potężnym zbiorze Kazania i Homilyie (1681), liczącym ponad 2000 stron in folio w 4 tomach. Unikał makaronizmów, wysławiał się jasno i dobitnie (urozmaicając wykład między innymi konceptami), przybliżał słuchaczom abstrakcyjne pojęcia (przyrównując na przykład apostołów do posłów i senatorów), nie gardził przysłowiami.
Wydał również dzieła:
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.