Tlenek żelaza(II) diżelaza(III) (FeO·Fe 2O 3 lub Fe 3O 4) – magnetyt (można go otrzymać w formie tzw. „przezroczystego brązowego tlenku żelaza” przez wytrącenie alkaliami osadu z roztworu soli żelaza(II) i utlenienie powietrzem 2/3 atomów żelaza(II); pigment ten nie ma znaczenia praktycznego[2])
α-Fe2O3 – hematyt (można go otrzymać przez prażenie żółtego hydroksytlenku α-FeOOH jako tzw. „przezroczysty czerwony tlenek żelaza”; stosowany jako pigment (C.I. 77 491)[2]
α-FeOOH – goethyt (można go otrzymać przez utlenienie powietrzem Fe(OH)2; stosowany jest jako żółty pigment, tzw. „przezroczysty żółty tlenek żelaza”, CAS 51274-00-1, C.I. 77 492[2])
fougeryt („zielona rdza”; FeIIIxFeIIy(OH)3x+2y−z(A−)z; gdzie A− to Cl− lub 0,5SO42−)
Przypisy
↑RM Cornell, Schwertmann, U: The iron oxides: structure, properties, reactions, occurrences and uses. Wiley VCH, 2003. ISBN 3-527-30274-3. (ang.).brak strony w książce
↑ abcHans G.H.G.VölzHans G.H.G. i inni, Pigments, Inorganic, [w:] Ullmann’s Encyclopedia of Industrial Chemistry, Weinheim: Wiley‐VCH, 2005, s. 68, DOI: 10.1002/14356007.a20_243.pub2(ang.).