Tartus
‏طرطوس‎
Ilustracja
Widok na Tartus z charakterystyczną promenadą nad morzem
Herb
Herb
Państwo

 Syria

Muhafaza

Tartus

Burmistrz

Wahib Hasan Zajn ad-Din

Populacja (2008)
• liczba ludności


118 000

Nr kierunkowy

43

Położenie na mapie Syrii
Mapa konturowa Syrii, po lewej znajduje się punkt z opisem „Tartus”
Ziemia34°53′N 35°53′E/34,883333 35,883333
Strona internetowa

Tartus (arab. ‏طرطوس‎) – miasto portowe w zachodniej Syrii nad Morzem Śródziemnym, siedziba muhafazy Tartus.

Historia

W przeszłości był ośrodkiem w Hrabstwie Trypolisu. W II połowie XX wieku stał się drugim, obok Latakii, regionalnym centrum gospodarczym[1]. W 1966 został stolicą prowincji[2].

Tartus ma szczególne znaczenie dla syryjskich alawitów, którzy w 1990 stanowili 70% populacji miasta[1][3]. Po wybuchu wojny domowej przeciwko rządom Baszszara al-Asada w 2011 w Tartusie i regionie mieszkańcy w większości opowiedzieli się za utrzymaniem rządów partii Baas i nie brali udziału w antyrządowych wystąpieniach[4].

Zabytki

Głównym zabytkiem jest dawny kościół Naszej Pani z Tortosy zbudowany na początku XIII wieku przez krzyżowców, w stylu łączącym styl romański z wczesnym gotykiem. Świątynia stanowiła równocześnie warownię i była częścią twierdzy, która od XII wieku była główną fortecą templariuszy w Ziemi Świętej. Jest najlepiej zachowanym[5] kościołem z okresu wypraw krzyżowych. Obecnie znajduje się tu muzeum archeologiczne z kolekcją fenickich i rzymskich sarkofagów oraz wizerunków Baala.

Baza morska

Tartus
Ilustracja
Państwo

 Syria

Miejscowość

Tartus

Kod taktyczny

720 ПМТО

Rodzaj bazy

baza morska

Historia
Używana od

1977

Dane taktyczne
Liczba żołnierzy

1700 (w 2015)

Personel bazy

100+ osób

Bazująca broń

obrona przeciwlotnicza

Użytkownicy
 MW Rosji

Port Tartus był punktem bazowania Marynarki Wojennej ZSRR na wybrzeżu Morza Śródziemnego, na podstawie umowy z 1971 roku z rządem Syrii[6]. W tym celu w 1977 roku sformowano tam dywizjon okrętów pomocniczych, a w 1984 stworzono punkt zabezpieczenia materiałowo-technicznego[6]. Obejmuje on (od 1991 roku) trzy nabrzeża pontonowe i jednostkę warsztatową[6]. Po rozpadzie ZSRR sukcesorem stała się Rosja, lecz w okresie 1996–2007 punkt nie był wykorzystywany[6]. Obecnie znajduje się tu baza Marynarki Wojennej FR, personel bazy liczył około 100 osób w 2012[7]. We wrześniu 2015 w bazie dyslokowanych było powyżej 1700 żołnierzy[8][9]. Obecnie funkcjonowanie bazy jest usankcjonowane umową Rosja-Syria[10][11]. W 2016 roku ogłoszono o przekształceniu punktu bazowania w bazę morską i zainstalowano tam rosyjskie rakiety przeciwlotnicze[6]. W drugiej dekadzie XXI wieku Rosja ponownie zintensyfikowała swoją obecność wojskową w tym rejonie, a znaczenie bazy wzrosło wraz z zaangażowaniem militarnym Rosji od 2015 roku w wojnie w Syrii[6].

Miasta partnerskie

Przypisy

  1. a b van Dam N.: The Struggle for Power in Syria. Politics and Society under Asad and the Ba'ath Party. London: I. B. Tauris, 2011, s. 5. ISBN 978-1-84885-760-5.
  2. van Dam N.: The Struggle for Power in Syria. Politics and Society under Asad and the Ba'ath Party. London: I. B. Tauris, 2011, s. 182. ISBN 978-1-84885-760-5.
  3. van Dam N.: The Struggle for Power in Syria. Politics and Society under Asad and the Ba'ath Party. London: I.B. Tauris, 2011, s. 183. ISBN 978-1-84885-760-5.
  4. Lesch D.: Syria. The Fall of the House of Assad. New Haven & London: Yale University Press, 2012.
  5. Stephen O'Shea: Morze Wiary – islam i chrześcijaństwo w świecie śródziemnomorskim doby średniowiecza. Wyd. I. Poznań: Dom Wydawniczy REBIS, 2009, s. 162. ISBN 978-83-7510-087-7.
  6. a b c d e f Krzysztof Kubiak, Syryjski ekspres, „Raport - Wojsko Technika Obronność” nr 04/2017, s.46-53, ISSN 1429-270X
  7. Rosja boi się o swoich obywateli w Syrii i szykuje wielką operację. wiadomosci.wp.pl, 2012-06-21. [dostęp 2012-06-21].
  8. СМИ: В сирийском Тартусе находятся 1700 российских солдат / ГОРДОН [online], gordonua.com [dostęp 2018-11-07].
  9. Разговор по прямому поводу – Газета Коммерсантъ № 172 (5682) от 21.09.2015 [online], kommersant.ru [dostęp 2018-11-07].
  10. Соглашение между Российской Федерацией и Сирийской Арабской Республикой о расширении территории пункта материально-технического обеспечения Военно-Морского Флота Российской Фе... [online], docs.cntd.ru [dostęp 2018-11-07].
  11. Новости ∙ Документы ∙ Президент России [online], kremlin.ru [dostęp 2018-11-07] (ros.).

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się