 Tamasaburō Bandō V | |
| Imię i nazwisko |
Shin’ichi Nirehara (jap. 親市 楡原) |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Zawód | |
| Odznaczenia | |
| |
| Strona internetowa | |
Tamasaburō Bandō V (jap. 五代目 坂東 玉三郎 Godaime Bandō Tamasaburō; prawdziwę imię Shin’ichi Nirehara, ur. 25 kwietnia 1950 roku w Tokio) – japoński aktor kabuki, specjalizujący się w rolach onnagata (mężczyzna grający role kobiece)[1]. Reżyser i aktor filmowy. Żywy Skarb Narodowy, laureat Nagrody Kioto, Praemium Imperiale.
Shin’ichi Nirehara urodził się 25 kwietnia 1950 roku w Tokio. Jego rodzina nie miała teatralnych tradycji. Sztukę teatralną zaczął studiować ramach w rehabilitacji po polio. Kiedy miał 6 lat, aktor kabuki Kan'ya Morita XIV (Tamasaburō Bandō IV[2]) adoptował go, by mieć następcę. Shin’ichi Nirehara zadebiutował na scenie w 1957 roku, grając rolę Kotaro w sztuce Terakoya, będącej częścią spektaklu Sugawara Denju Tenarai Kagami (jap. 菅原伝授手習鑑)[3]. Grał wtedy pod scenicznym imieniem Kinoji Bandō. W 1964 roku odziedziczył imię Tamasaburō Bandō V[1].
Kan'ya Morita zakazał swojemu adoptowanemu synowi występować poza teatrem kabuki, jednak kiedy Morita zmarł w 1975 roku, Tamasaburō Bandō V zaczął dodatkowo działać w innych dziedzinach sztuki. Zagrał m.in. Lady Makbet w Makbecie czy Desdemonę w Otellu. W 1970 roku rozpoczął karierę filmową. W 1990 roku podjął się reżyserii. Jego film Tęsknota (jap. 夢の女 Yume no onna) brał udział w konkursie głównym podczas Festiwalu Filmowego Berlinale w 1993 roku. W 1996 roku razem ze skrzypkiem Yo-Yo Ma opracowali taniec kabuki do muzyki Johanna Sebastiana Bacha. W 1998 roku tańczył wspólnie z Michaiłem Barysznikowem. Na Shanghai International Art Festival w 2009 przygotował i zagrał w operze kunqu Mundating, która zyskała uznanie i była potem grana w Tokio[1]. Współpracował również z grupą bębniarzy taiko Kodo[4].
Tamasaburō Bandō V wystąpił m.in. następujących sztukach[1][5][6]:
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.