talar (1811–1814)
Ilustracja
Dane podstawowe
Emitent

Księstwo Warszawskie

Nominał

talar

Rocznik

1811, 1812, 1814

Emisja
Mennica

Warszawa

Nakład

53 884 sztuk

Data emisji

1811

Data wycofania

Królestwo Kongresowe

Opis fizyczny
Masa

22,8 g

Średnica

38 mm

Materiał

srebro Ag719

Rant

ozdobny z ornamentem

Stempel

zwykły

Uwagi

moneta obiegowa

Talar (1811–1814) – moneta talarowa Księstwa Warszawskiego, o równowartości 6 złotych, bita na podstawie dekretu Fryderyka Augusta, króla saskiego, księcia warszawskiego, z 25 czerwca 1810 r.[1]

Awers

Na tej stronie umieszczono prawy profil popiersia księcia warszawskiego Fryderyka Augusta, dookoła otokowy napis:

FRID. AVG. REX SAX. DUX VARSOV.

tzn. Fryderyk August król saski, książę warszawski[2].

Rewers

W centralnej części znajduje się herb sasko-polski – na dwupolowej tarczy nakrytej królewską koroną saską, w lewym polu herb saski, w prawym polu orzeł polski. Po bokach tarczy umieszczono dwie skrzyżowane gałązki palmowe, po obu stronach skrzyżowania gałązek znak intendenta mennicy w Warszawie – I.B. (Jakub Benik 1811, 1812, 1814). U góry, po obydwu stronach korony, znajduje się rok bicia 18 11, 18 12 lub 18 14, na samym dole napis „TALAR”[3][4].

Opis

Monetę bito w mennicy w Warszawie, w srebrze próby 719, na krążku o średnicy 38 mm, masie 22,8 grama, z rantem ozdobionym ornamentem[2][5]. Według sprawozdań mennicy w latach 1811–1814 w obieg wpuszczono 53 884 sztuk talarów[6]. Stopień rzadkości poszczególnych roczników przedstawiono w tabeli[7]:

Rocznik Stopień rzadkości Liczba egzemplarzy Zdjęcie
talar 1811 R3 601–3000
talar 1812 R2 3001–15 000
talar 1814 R3 601–3000

Zobacz też

Przypisy

  1. Karol Plage, Monety bite dla prowincyi polskich przez Astryię i Prusy oraz monety Wolnego Miasta Gdańska Księstwa Warszawskiego i w oblężeniu Zamościa, Warszawa: Polskie Towarzystwo Archeologiczne Komisja Numizmatyczna, 1970, s. 13-14.
  2. a b Janusz Parchimowicz, Monety polskie, 2003, s. 78-81.
  3. Tadeusz Kałkowski, Tysiąc lat monety polskiej, 1981, s. 367.
  4. Karol Plage, Monety bite dla prowincyi polskich przez Astryię i Prusy oraz monety Wolnego Miasta Gdańska Księstwa Warszawskiego i w oblężeniu Zamościa, Warszawa: Polskie Towarzystwo Archeologiczne Komisja Numizmatyczna, 1970, s. 30-31.
  5. Władysław Terlecki, Mennica Warszawska 1765-1965, Wrocław-Warszawa-Kraków: Ossolineum, 1970, s. 270.
  6. Karol Plage, Monety bite dla prowincyi polskich przez Astryię i Prusy oraz monety Wolnego Miasta Gdańska Księstwa Warszawskiego i w oblężeniu Zamościa, Warszawa: Polskie Towarzystwo Archeologiczne Komisja Numizmatyczna, 1970, s. 15.
  7. Edmund Kopicki, Ilustrowany skorowidz pieniędzy polskich i z Polską związanych, Warszawa: Polskie Towarzystwo Numizmatyczne Zarząd Główny, 1995, s. 163-164.

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się