| Hucho taimen[1] | |||
| (Pallas, 1773) | |||
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
tajmień | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
 | |||
Tajmień[3], tajmen[4] (Hucho taimen) – gatunek słodkowodnej ryby łososiokształtnej, największej i ewolucyjnie najstarszej w rodzinie łososiowatych (Salmonidae). Jest blisko spokrewniona z głowacicą (była klasyfikowane jako jej podgatunek H. h. taimen).
Tajmień występuje w Europie i Azji – dorzecze górnej Wołgi, Uralu i Peczory. Licznie pojawia się także w rzekach Syberii oraz w rzece i dorzeczu Amuru. Historyczny, naturalny zasięg tego gatunku sięgał po Chiny, Kazachstan i Mongolię[2].
Od głowacicy różni się liczbą wyrostków skrzelowych na pierwszym łuku skrzelowym (głowacica ma 16, a tajmień 11 bądź 12), osiąga również większe rozmiary (może dorastać do 2 metrów i ważyć 100 kg[5]). Samce przed tarłem stają się bardziej jaskrawe, a dolna część płetwy grzbietowej i płetwa odbytowa stają się pomarańczowo czerwone.
Na podstawie badań populacji w Ussuri (2002, 2003) w Chinach uznana za gatunek zagrożony[2]. Gatunek zagrożony na całym terytorium swojego występowania ze względu na smaczne mięso i tradycję połowów.
W języku polskim Hucho taimen spotykana jest pod dwiema nazwami – tajmień i tajmen. Tajmen jest odzwierciedleniem łacińskiej nazwy, a dokładniej epitetu gatunkowego taimen, w kręgach zoologów i językoznawców uważanym za właściwą nazwę zwyczajową[6][7]. Natomiast w powszechnym użyciu, również w literaturze – zarówno wędkarskiej, popularnonaukowej[8] jak i specjalistycznej[3] – stosowana jest nazwa tajmień wywodząca się z jęz. rosyjskiego[4] (таймень).
Wysoko ceniona w wędkarstwie sportowym[5].
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
