Data i miejsce urodzenia |
ok. 1550 |
---|---|
Data śmierci |
ok. 1589 |
Wyznanie | |
Kościół |
Szymon Krofey (Krofej) (ur. ok. 1550 w Dąbiu k. Bytowa, zm. przed 1590[1]) – pastor ewangelicki z Bytowa, autor najstarszych drukowanych zabytków języka kaszubskiego[2].
Jego nazwisko pochodziło od słowa lub przezwiska krowa[3]. W 1567 podjął studia teologiczne na uniwersytecie wittenberdzkim, po ukończeniu których osiedlił się w Bytowie, gdzie został diakonem[1]. Przed 1569 pełnił funkcję pisarza, a od 1570 kierownika (rektora) szkoły miejskiej[3]. W 1574 zapisał się na studia na uniwersytecie w Królewcu[4]. W 1579 objął posadę pastora ewangelicko-augsburskiego w Bytowie[3]. Nie później niż w 1586 przełożył na język polski i wydał Mały katechizm Marcina Lutra[1]. W 1586 roku z pomocą książąt z dynastii Gryfitów Barnima X i Jana Fryderyka opublikował w Gdańsku tłumaczenie na słowiński kancjonału pt. Duchowne piesnie Doktora Marcina Luthera i ynszich nabożnich mężów. Z niemieckiego w sławięsky jęzik wilozone. Był także autorem Ćwiczeń katechizmowych przez pytania i odpowiedzi, zachowanych tylko w wydaniu z 1758 roku[5]. Język Krofeya oparty był na ówczesnej polszczyźnie, przeplatanej jednak licznymi kaszubizmami leksykalnymi, fonetycznymi i morfologicznymi[6].
Patron ulicy na gdyńskim Grabówku oraz wejherowskim osiedlu Sucharskiego.
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.