| Dewiza |
Dobro chorego najwyższym prawem |
|---|---|
| Data założenia |
10 listopada 1934 |
| Typ szpitala |
szpital miejski |
| Państwo | |
| Województwo | |
| Adres |
ul. Prądnicka 35–37 |
| Dyrektor |
dr n. med. Renata Godyń-Swędzioł |
| Łóżka szpitalne |
475 |
| Strona internetowa | |
 nr rej. Gminna ewidencja zabytków – Kraków[1]
| |
 Widok z zachodu | |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Adres |
ul. Prądnicka 35-37 |
| Typ budynku |
szpital |
| Architekt |
Eugeniusz Ronka (proj. wstępny) |
Położenie na mapie Krakowa  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |
 50°04′57,8″N 19°56′17,8″E/50,082722 19,938278
| |
| Strona internetowa | |
Szpital Miejski Specjalistyczny im. Gabriela Narutowicza w Krakowie – szpital w Krakowie mieszczący się przy ul. Prądnickiej 35–37.
Decyzję o budowie szpitala podjęto w 1927 roku. Po 7-letniej budowie, 10 listopada 1934 r. szpital został uroczyście otwarty. Posiadał wówczas 420 łóżek w pokojach 2–3 osobowych, 5 sal operacyjnych i salę porodową.
Do 1935 roku uruchomiono:
Pierwszym dyrektorem Szpitala był dr Jan Szancenbach.
W październiku 1939 r. szpital przeszedł pod nadzór niemiecki - przeznaczony został na leczenie pracowników Gestapo i ich rodzin, policji, pracowników administracji GG.
Niemcy zaopatrywali wprawdzie szpital w aparaturę diagnostyczną i sprzęt, lecz nie wykonywali konserwacji urządzeń centralnego ogrzewania, instalacji wodnych i parowych kotłowni, pralni, studni i filtra do zmiękczania własnej wody. Jesienią 1944 r. okupanci wywieźli całe wartościowe mienie szpitala do Niemiec. Pod koniec tego samego roku zrabowany szpital został przekazany powstańcom warszawskim. Posiadał wówczas około 500 łóżek.
Po zakończeniu II wojny światowej rozpoczęła się odbudowa szpitala. W lutym 1946 r. został przejęty przez Ubezpieczalnię Społeczną, która rozpoczęła jego planową odbudowę.
W 1954 roku do rozbudowy na cele szpitalne przydzielono sąsiedni budynek bursy Ks. Siemaszki. Jej adaptacja trwała do 1957 roku.
W marcu 1972 r. otwarto Ośrodek Hemodializy i Transplantologii III Katedry i Kliniki CM UJ.
Od 18 grudnia 1998 roku szpital posiada status Samodzielnego Publicznego Zakładu Opieki Zdrowotnej, udzielającego świadczeń medycznych na poziomie II stopnia referencji.
28 czerwca 2000 r. szpital otrzymał nowy statut. Zgodnie z Uchwałą Rady Miasta Krakowa nastąpiła zmiana nazwy z Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego na Szpital Miejski Specjalistyczny im. G. Narutowicza.
20 grudnia 2011 r. oddano do użytku lądowisko dla śmigłowców sanitarnych[3] – Szpitalny Oddział Ratunkowy spełnia wymogi Ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym.
17 grudnia 2013 r. oddano do użytku zmodernizowany oddział chorób wewnętrznych[4] – dotychczasowa infrastruktura została w pełni przystosowana do obowiązujących przepisów prawa[4].
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
