Szmaragd
Ilustracja
Właściwości chemiczne i fizyczne
Skład chemiczny

Be
3
Al
2
[Si
6
O
18
]

Twardość w skali Mohsa

7,5–8,0[1]

Przełam

muszlowy lub nierówny[1]

Łupliwość

niewyraźna[1]

Pokrój kryształu

słypkowy, rzadko tabliczkowy[1]

Układ krystalograficzny

heksagonalny[1]

Właściwości mechaniczne

kruchy[1]

Gęstość minerału

2,63–2,80 g/cm³[1]

Właściwości optyczne
Barwa

zielona[1]

Rysa

biała[1]

Połysk

szklisty[1]

Współczynnik załamania

1,565-1,602[2]

Inne

Szmaragd – odmiana berylu, kamień szlachetny o zielonej barwie.

Nazwa

Nazwa minerału pochodzi od greckiego słowa „smaragdos”, oznaczającego „zielony kamień”. W starożytności nazwa ta obejmowała zapewne wszystkie minerały o zielonym zabarwieniu[2].

Właściwości

Szmaragd, jako odmiana berylu, posiada większość jego właściwości fizykochemicznych. Zbudowany jest z krzemianu glinu i berylu, któremu zieloną barwę nadają domieszki chromu. Pod wpływem ogrzewania barwa zmienia się – proces ten następuje w temperaturze 700–800 °C[2].

Barwa w szmaragdach jest często rozłożona nierównomiernie. Przezroczystość stanowi cechę dość rzadką (często szmaragdy są mętne wskutek inkluzji), pożądaną w jubilerstwie i charakteryzuje tylko kamienie najwyższej jakości[2].

W zależności od złoża, w szmaragdach mogą występować drobne różnice we właściwościach fizycznych – zwłaszcza w gęstości i współczynniku załamania światła[2].

Występowanie

Szmaragdy powstają, kiedy magma pod dużym ciśnieniem przenika w skały ulegające przeobrażeniom[2]. Złoża znaleźć można w łupkach łyszczykowych (np. w dolinie Habach w austriackich Alpach, na Uralu w pobliżu rzeki Takowaja i w Brazylii)[1], w łupkach biotytowych, łupkach ilastych, wapieniu[2] i w hydrotermalnych żyłach węglanowych (np. w rejonie Muzo i Chivor w Kolumbii oraz w Pakistanie)[1]. Ważniejsze złoża szmaragdów znajdują się także w Zimbabwe i w RPA, w północnym Transwalu[2].

Szmaragdy wydobywa się niemal wyłącznie wprost ze skały macierzystej – złoża aluwialne nie powstają, ze względu na gęstość kamieni, która jest zbliżona do gęstości kwarcu[2].

Zastosowanie

Szmaragd jest szeroko wykorzystywany w jubilerstwie, jako kamień centralny w pierścionkach i wisiorkach. Bywa także wykorzystywany do rzeźb i wyrobów rękodzielniczych[1]. Najczęściej stosuje się dla niego szlif fasetkowy, kaboszonowy (w przypadku mętnych okazów)[1], szmaragdowy i szlif brylantowy[2].

Przypisy

  1. a b c d e f g h i j k l m n Rupert Hochleitner: Minerały: kamienie szlachetne, skały. Warszawa: Multico, 2022, s. 354. ISBN 978-83-7763-613-8.
  2. a b c d e f g h i j k Walter Schumann: Kamienie szlachetne i ozdobne. Warszawa: Alma-Press, s. 106–109. ISBN 978-83-7020-645-1.



Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się