Stowięcino
wieś
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 pomorskie

Powiat

słupski

Gmina

Główczyce

Liczba ludności (2021)

482[2]

Strefa numeracyjna

59

Kod pocztowy

76-220[3]

Tablice rejestracyjne

GSL

SIMC

0744692

Położenie na mapie gminy Główczyce
Mapa konturowa gminy Główczyce, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Stowięcino”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko górnej krawiędzi nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Stowięcino”
Położenie na mapie województwa pomorskiego
Mapa konturowa województwa pomorskiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Stowięcino”
Położenie na mapie powiatu słupskiego
Mapa konturowa powiatu słupskiego, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Stowięcino”
Ziemia54°33′47″N 17°29′07″E/54,563056 17,485278[1]

Stowięcino (kaszb. Stowicëno[4], niem. Stojentin[5]) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie pomorskim, w powiecie słupskim, w gminie Główczyce. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa słupskiego.

Miejscowość położona na południowy wschód od Główczyc, 41,5 km od Słupska.

W 1954 w Stowięcinie urodził się Andrzej Lepper, polityk i związkowiec, były wicepremier, przewodniczący Samoobrony Rzeczpospolitej Polskiej.

Nazwa

Nazwa, odnotowana po raz pierwszy w 1341 w formie Stoyentin, ma pochodzenie słowiańskie i charakter dzierżawczy. Powstała przez dodanie do zdrobnionej nazwy osobowej *Stowięta (por. Stojgniew) formantu -ino[6]. Friedrich Lorentz odnotował kaszubską formę nazwy: Stov́icəno[7]. Niemiecka nazwa Stojentin jest adaptacją fonetyczną pierwotnej nazwy słowiańskiej[6].

Rada Języka Kaszubskiego proponuje kaszubską formę nazwy Stowiãcëno[8].

 Zobacz też: Stojcino#Nazwa.

Historyczne Zapisy Nazwy

  • Stoyentin (1341 r.)[9]
  • Stoientin (1402 r.)[9]
  • Boreslaff Stouwentine (1472 r.)[9]
  • Merten Stowentin (1479 r.)[9]
  • Stoientin (1608 r.)[9]

Historia

Najstarsza wzmianka o wsi pochodzi z 1341 roku, z dokumentu w którym wzmiankowani są "Bertold und Matzen von Stoyentin"[9], czyli giermkowie Bertold i Maciej z ziemi słupskiej.

Jeszcze w 1618 roku wymieniani są Stojentinowie jako posiadacze wsi[9].

W 1717 roku należy już do Caspera Otto von Segera, a później do von Wobeserów[9].

Z opisu Brüggemanna wynika, że jeszcze na początku XIX wieku modlono się tu po kaszubsku. W 1853 roku wieś przeszła drogą kupna w ręce Ferdynanda Scheunemanna i w tej rodzinie pozostała do 1945 roku[9].

Zabytki

Przypisy

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 131556
  2. Polska w Liczbach [online], polskawliczbach.pl [dostęp 2023-11-22].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 1226 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. Friedrich Lorentz, Polskie i kaszubskie nazwy miejscowości na Pomorzu Kaszubskiem, Instytut Zachodnio-Słowiański przy Uniwersytecie Poznańskim, 1923, s. 150 (pol.).
  5. Dr F. Lorentz "Polskie i kaszubskie nazwy miejscowości na Pomorzu Kaszubskiem" (ISBN 83-60437-22-X) (ISBN 978-83-60437-22-3)
  6. a b Witold Iwicki, Toponimia byłego powiatu słupskiego, Gdańsk: Wydawnictwo Gdańskie, 1993, s. 104.
  7. Friedrich Lorentz, Polskie i kaszubskie nazwy miejscowości na Pomorzu Kaszubskiem, Poznań: Instytut Zachodniosłowiański, 1923, s. 150.
  8. Felicja Baska-Borzyszkowska i inni, Polsko-kaszubski słownik nazw miejscowych, Gdańsk: Zrzeszenie Kaszubsko-Pomorskie, 2017, s. 221, ISBN 978-83-62137-50-3.
  9. a b c d e f g h i Alicja Świetlicka, Elżbieta Wisławska, Słownik Historyczny Miast i Wsi Województwa Słupskiego, Stowarzyszenie Bibliotekarzy Polskich - Okręg Słupski, 1998, s. 217 (pol.).
  10. Piotr Skurzyński, Pomorze, Warszawa: Wyd. Muza S.A., 2007, s. 231, ISBN 978-83-7495-133-3.
  11. Czesław Piskorski, Pomorze Zachodnie, mały przewodnik, Warszawa: Wyd. Sport i Turystyka Warszawa, 1980, s. 257, ISBN 83-217-2292-X, OCLC 8032482.

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się