Stosunki polsko-saudyjskie – wzajemne relacje między Polską a Arabią Saudyjską.
W latach 1817–1820 na terenie dzisiejszej Arabii Saudyjskiej przebywał Wacław Rzewuski, który pozyskał zaufanie i przyjaźń przywódców szczepów beduińskich, a swoje wrażenia opisał w pamiętnikach Sur Les Chevaux et Provenants des Races Orientales[1]. Do obszaru tego dotarli także, m.in. Juliusz Dzieduszycki (1844–1845) oraz Ignacy Żagiell (II poł. XIX w.)[2].
Pod koniec lat 20. XX wieku król Abdulaziza, poszukując poparcia, zwrócił się z propozycją nawiązania kontaktów z II Rzeczpospolitą. Jesienią 1929 Polska uznała jako dziewiąta na świecie uznała króla Abdulaziza jako władcę ówczesnego Królestwa Hidżazu, Nadżdu i Terytoriów Zależnych[3].
W maju 1930 do Dżuddy przyjechała delegacja polska z zastępcą naczelnika Wydziału Wschodniego w Ministerstwie Spraw Zagranicznych Edwardem Raczyńskim i muftim Jakubem Szynkiewiczem, która przywiozła list od prezydenta Ignacego Mościckiego, uznający legalność władzy króla Abdela Aziza. Delegacja została dwukrotnie przyjęta przez króla Abduaziza. 3 maja 1930 delegacja polska spotkała się po raz pierwszy z królem Abdulazizem w Dżuddzie. W maju 1932 złożył wizytę w Warszawie saudyjski wicekról i minister spraw zagranicznych książę Fajsal. Przyjęli go marszałek Józef Piłsudski i prezydent Ignacy Mościcki. Podpisano kontrakty wojskowe i cywilne[3].
Ze względu na znalezienie się Polski w obozie państw komunistycznych, Polacy nie mogli podróżować do państw Półwyspu Arabskiego, w tym do Arabii Saudyjskiej. Sporadyczni Polacy, którzy tam docierali, posiadali obywatelstwa innych państw. W 1955 z misją dobrej woli udał się ambasador w Turcji Janusz Zambrowicz. Odbyła się w Polsce wizyta delegacji Ligi Świata Muzułmańskiego (1986)[2].
Stosunki odrodziły się na przełomie lat 80. i 90. XX wieku. Ministrowie spraw zagranicznych obu państw spotykali się na marginesie sesji plenarnych Zgromadzenia Ogólnego Narodów Zjednoczonych. Do Arabii Saudyjskiej przyjeżdżały delegacje polityczne i wojskowe. Zawarto porozumienia między rządami w sprawie rozmieszczenia polskiego kontyngentu wojskowego, działającego w rejonie Zatoki Perskiej podczas pierwszego konfliktu z Irakiem w 1991. Oficjalnie Polska i Arabia Saudyjska nawiązały stosunki dyplomatyczne 3 maja 1995. W czerwcu 1998 otwarto polską Ambasadę w Rijadzie, a w październiku 1999 listy uwierzytelniające złożył pierwszy ambasador Krzysztof Płomiński[2]. W 2000 utworzono Wspólną Radę Biznesu. W 2001 w Warszawie otwarto Ambasadę Arabii Saudyjskiej, pierwszym saudyjskim ambasadorem był Osama Al-Sanosi[3].
Wizyty w Polsce złożyli, m.in. książę Turki (2002), król Abd Allah ibn Abd al-Aziz Al Su’ud (2007). Z polskiej strony Arabię Saudyjską odwiedzili, m.in. prezydent Aleksander Kwaśniewski (2004), premier Marek Belka (2005), minister spraw zagranicznych Jacek Czaputowicz (2019)[3].
W 2020 wartość eksportu z Polski do Arabii Saudyjskiej szacowano na 1,12 mld USD, zaś import do Polski na 1,28 mld USD. Obroty handlowe miały tendencję rosnącą. Wśród towarów sprowadzanych z Polski znajdowała się głównie pszenica (33,7%) oraz papierosy (14%), zaś z Arabii Saudyjskiej ropa naftowa i kondensaty gaz (90,6%)[4].
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.