 |
Ten artykuł wymaga uzupełnienia informacji. |
Między Norwegią a Unią Europejską, pomimo nieprzystąpienia do Unii, istnieje ścisła więź gospodarcza. Wiąże się to między innymi z norweskim importem – ponad 90% produktów sprowadzanych do kraju pochodzi z Unii Europejskiej. Norwegia należy też do Europejskiego Obszaru Gospodarczego i Schengen (bez Spitsbergenu i Wyspy Niedźwiedziej)[1].
Norwegia dwa razy (w 1972 i 1994) próbowała włączyć się do UE, lecz za każdym razem bezskutecznie[2]. Głównymi przyczynami były:
| Unia Europejska |
 Ten artykuł jest częścią serii o: |
|
| Grupa | Partia | Poz. | Główny argument |
|---|---|---|---|
| Rząd | Norweska Partia Pracy | 
|
"Współpraca, wpływ na decyzje Unii Europejskiej." |
| Senterpartiet | 
|
"Unia nie zmniejsza różnic ekonomicznych i nie wzmacnia demokracji" | |
| Opozycja | Høyre |
|
"Pokój, stabilność, solidarność, wpływ" |
| Partia Postępu | ? | "Neutralność polityczna, respektowanie wyników referendum" | |
| Sosialistisk Venstreparti |
|
"Brak demokracji, zbyt duży nacisk na wolny handel." | |
| Kristelig Folkeparti |
|
"Wystarczy EOG, niepodległość" | |
| Venstre | ? | "Partia podzielona, EOG działa, chcemy dalszej współpracy, szacunek dla każdego referendum, Unia nie jest jeszcze demokratyczna" |
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.
