.jpg)
,_26_Rakowicka_street,_Krak%C3%B3w,_Poland.jpg)
Stefan Ramułt (ur. 22 grudnia 1859 w Liszkach, zm. 24 grudnia 1913[1]) – polski uczony, językoznawca.
Mając 14 lat wpadł w zimie do stawu, co było przyczyną długotrwałej choroby i dolegliwości odczuwanych do końca życia (gościec). Podczas rekonwalescencji czytał prace Floriana Ceynowy na temat Kaszubów. Stało się to początkiem jego dalszych, początkowo samodzielnych studiów i badań nad językiem i kulturą Kaszubów.
W latach 1871–1879 uczył się w gimnazjum w Wadowicach, po czym podjął studia w zakresie lingwistyki na wydziale filozoficznym Uniwersytetu Lwowskiego (1879-1883).
Za swoje dzieło: Słownik języka pomorskiego czyli kaszubskiego otrzymał w 1889 roku nagrodę Akademii Umiejętności w konkursie imienia Lindego. W swojej książce dokumentował tezę, że język kaszubski jest odrębnym językiem słowiańskim, zaś Kaszubi - jedyną pozostałością ludów pomorskich osiadłych niegdyś na południowym wybrzeżu Bałtyku pomiędzy dolną Wisłą a dolną Łabą, odrębną od pozostałych Słowian.
Był współzałożycielem Towarzystwa Ludoznawczego we Lwowie, członkiem Zarządu w latach 1895–1899 oraz członkiem Komisji Językowej PAU.
Pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie.
Jego synem był Mirosław Ramułt (1890-1970), polski zoolog, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego, na uchodźstwie profesor Polskiego Uniwersytetu na Obczyźnie.
Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.
Zawartość tej strony pochodzi stąd.