Stanisław Godziński
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

22 sierpnia 1939
Pewel Wielka

Doktor habilitowany
Specjalność:
kulturoznawstwo - orientalistyka, językoznawstwo
mongolistyka: ałtaistyka, tybetologia
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Doktorat

1970
UW

Habilitacja

1984
UW

Doktor honoris causa
Państwowy Uniwersytet Mongolski – ????
Profesor UW
Jednostka

Wydział Orientalistyczny Uniwersytetu Warszawskiego

Ambasador RP w Mongolii
Okres spraw.

1991–1995

Poprzednik

Stanisław Zaczkowski

Następca

Krzysztof Dębnicki

Stanisław Godziński (ur. 22 sierpnia 1939 w Pewli Wielkiej[1]) – polski mongolista i tybetolog, ambasador RP w Mongolii (1991–1995), profesor Uniwersytetu Warszawskiego.

Życiorys

W 1962 ukończył studia na Uniwersytecie Warszawskim, broniąc pracy magisterskiej Postopozycje we współczesnym języku mongolskim napisanej pod kierunkiem Stanisława Kałużyńskiego[2].

Od 1962 był pracownikiem macierzystej uczelni, kolejno jako asystent (1962–1965), starszy asystent (1965–1971). W 1970 obronił pracę doktorską Sufiksy imienne we współczesnym języku mongolskim napisaną pod kierunkiem Stanisława Kałużyńskiego i od 1971 pracował na macierzystej uczelni jako adiunkt. W 1984 habilitował się na podstawie pracy Język średniomongolski: słowotwórstwo, odmiana wyrazów, składnia, w 1986 został mianowany docentem. W latach 1991–1995 był ambasadorem RP w Mongolii, w latach 1997-2004 kierownikiem Zakładu Turkologii i Ludów Azji Środkowej Uniwersytetu Warszawskiego (UW), w 1999 mianowany profesorem UW[1][3].

Jest autorem wielu publikacji popularnonaukowych i specjalistycznych[1][4].

Wybrane publikacje

Poniższa lista publikacji podana jest za Who is Who w Polsce[1][a]:

  • „Sufiksy imienne we współczesnym języku mongolskim” (rozprawa doktorska), 1970
  • „W kręgu lamajskich legend i mitów”, Warszawa 1981
  • „Język średniomongolski. Morfologia, fleksja, składnia”, Wydawnictwa UW, 1985
  • „Współczesny język mongolski”, Warszawa 1998;
  • liczne przekłady, m.in.:
    • D. Snellgrove, H. Richardson, „Tybet. Zarys historii Tybetu”, Warszawa 1978
    • R. Barraux, „Dzieje dalajlamów. Czternaście odbić w Jeziorze Widzeń”, Warszawa 1998
    • M. Craig, „Kundün. Dusza Tybetu”, Warszawa 1999
    • Baabar, „Dzieje Mongolii”, Warszawa 2005

Tytuły i odznaczenia

Uwagi

  1. Lista publikacji dostępna jest w bazie bibliograficznej pracowników UW.

Przypisy

  1. a b c d e f Who is Who w Polsce: Godziński Stanisław prof. dr hab.. [dostęp 2015-01-02]. (pol.).
  2. Album magistrów Instytutu Orientalistycznego (1951–1992), wyd. UW, Warszawa 1993, s. 74
  3. Agata Bareja-Starzyńska Mongolistyka i tybetologia, w: 75 lat Instytutu Orientalistycznego Uniwersytetu Warszawskiego, wyd. Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2007, s. 150-151
  4. Jerzy Tulisow. Mongolian and Manchu Studies in Poland. „Rocznik Orientalistyczny”. LXV, s. 224–230, 2012. Z. 1. (ang.). 

Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się