Spółgłoska nosowa z retrofleksją
Numer IPA 117
ɳ
Jednostka znakowa

ɳ

Unikod

U+0273

UTF-8 (hex)

c9 b3

Inne systemy
X-SAMPA n`
Kirshenbaum n.
IPA Braille↗ ⠲⠝
Przykład
informacje • pomoc
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Spółgłoska nosowa z retrofleksją – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych. W międzynarodowej transkrypcji fonetycznej IPA oznaczanej symbolem: [ɳ].

Artykulacja

Opis

W czasie artykulacji podstawowego wariantu [ɳ]:

  • modulowany jest prąd powietrza wydychanego z płuc, czyli jest to spółgłoska płucna egresywna
  • Mimo iż dochodzi do zablokowania przepływu powietrza przez tor ustny jamę ustną, podniebienie miękkie jest opuszczone i powietrze uchodzi przez nos – jest to spółgłoska nosowa
  • prąd powietrza w jamie ustnej przepływa ponad całym językiem lub przynajmniej powietrze uchodzi wzdłuż środkowej linii języka – jest to spółgłoska środkowa
  • czubek języka dotyka podniebienia twardego – jest to spółgłoska z retrofleksją
  • wiązadła głosowe periodycznie drgają, spółgłoska ta jest dźwięczna

Warianty

Można wyróżnić zasadniczo dwa typy retrofleksji:

  • artykulację apikalno-postalweolarną – koniuszek języka zostaje uniesiony ku górze i zbliża się (ew. styka) z obszarem tuż za dziąsłami,
  • artykulację subapikalno-prepalatalną – przód języka wygina się ku górze i do tyłu, tak że spodnia część języka zbliża się (ew. styka) z początkowym odcinkiem podniebienia twardego.

Przykłady

Terminologia

Spółgłoska z retrofleksją to inaczej szczytowa lub cerebralna.


Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się