Pismo jawajskie, hanacaraka, alfabet jawajski, pismo kawi – stary alfabet sylabiczny pochodzenia indyjskiego używany do XVI w. do zapisywania języka jawajskiego, a także w uproszczonej wersji do zapisu języka sundajskiego.
Historia
Używany jeszcze niekiedy także współcześnie alfabet jawajski jest odmianą starszej formy pisma zwanej kawi, wprowadzonej na Jawie wraz z przybyciem buddyzmu i hinduizmu.
Charakterystyka
Pismo jawajskie jest typową indyjską abugidą. Każda z dwudziestu liter reprezentuje spółgłoskę z domyślną samogłoską ɔ. Inne samogłoski zaznaczane są za pomocą znaków diakrytycznych.
Annabel Teh Gallop. Golden letters: writing traditions of Indonesia = Surat emas: budaya tulis di Indonesia (with Bernard Arps). London: British Library; Jakarta: Yayasan Lontar, c1991. ISBN 979-8083-06-7
Theodore G. Th. Pigeaud. Javanese and Balinese manuscripts and some codices written in related idioms spoken in Java and Bali: descriptive catalogue, with examples of Javanese script, introductory chapters, a general index of names and subjectsWiesbaden: Steiner, 1975. ISBN 3-515-01964-2