Spółgłoska zwarto-szczelinowa zadziąsłowa bezdźwięczna
Numer IPA 103, 134
t͡ʃ
Jednostka znakowa

t​͡​ʃ

Unikod

U+0074 U+0361 U+0283

UTF-8 (hex)

74 cd a1 ca 83

Jednostka znakowa

t​ʃ

Unikod

U+0074 U+0283

UTF-8 (hex)

74 ca 83

ʧ
Jednostka znakowa

ʧ

Unikod

U+02a7

UTF-8 (hex)

ca a7

Inne systemy
X-SAMPA tS
Kirshenbaum tS
Przykład
informacje • pomoc
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Spółgłoska zwarto-szczelinowa zadziąsłowa bezdźwięczna – rodzaj dźwięku spółgłoskowego występujący w językach naturalnych, oznaczany w międzynarodowej transkrypcji fonetycznej IPA symbolem [ʧ].

Artykulacja

Opis

W czasie artykulacji tej spółgłoski:

  • modulowany jest strumień powietrza wydychany z płuc, czyli jest to spółgłoska płucna egresywna
  • tylna część podniebienia miękkiego zamyka dostęp do jamy nosowej, jest to spółgłoska ustna
  • prąd powietrza w jamie ustnej uchodzi wzdłuż środkowej linii języka – spółgłoska środkowa
  • koniuszek języka i jego brzeżek kontaktuje się tuż za górnymi dziąsłami – jest to spółgłoska zadziąsłowa.
  • dochodzi do całkowitego zablokowania przepływu powietrza przez jamę ustną i nosową, a następnie do przejścia bezpośrednio, bez plozji, do spółgłoski [ʃ].
  • wiązadła głosowe nie drgają, spółgłoska ta jest bezdźwięczna

Warianty

Przykłady



Witaj

Uczę się języka hebrajskiego. Tutaj go sobie utrwalam.

Źródło

Zawartość tej strony pochodzi stąd.

Odsyłacze

Generator Margonem

Podziel się